Renault heeft al behoorlijk wat SUVs en crossovers in z’n gamma. Maar er ontbrak nog iets: een SUV-Coupé. Met deze nieuwe Rafale wordt dat laatste gaatje dichtgefietst. De naam verwijst naar een vliegtuig dat met een Renault-krachtbron aan boord in de jaren dertig van vorige eeuw enkele snelheidsrecords op z’n naam zette. En het prijkte ook in veel recentere tijden nog op een Frans jachtvliegtuig.

Rafale is het nieuwe topmodel van Renault

Aan de naam zal het dus niet liggen. Aan de ambities evenmin. Ofschoon hij technisch erg verwant is (zelfde platform) aan de Austral en de Espace en hij alleszins minder ruim is dan die laatste, doopte Renault deze nieuwkomer tot vlaggenschip. Dynamisme speelt tegenwoordig immers een belangrijkere rol dan ruimte, luxe of comfort. Als topmodel binnen het aanbod heeft het grote schoenen te vullen. Commercieel succesvol waren Renaults aan de top van de pyramide eigenlijk nooit, maar het waren vaak opmerkelijke auto’s. Wie herinnert zich nog de in leder badende Renault 25 met V6 én stemcomputer, de Safrane, de opmerkelijke Vel Satis of een gewaagd ding als de Avantime?

Laat me maar meteen één en ander aan diggelen slaan. De Rafale is géén karakterauto zoals dat destijds het geval was. Hij voelt aan zoals elke andere moderne auto. Tenminste, wanneer het op stuur en weggedrag aankomt. Vierwielbesturing waakt (optioneel) over de dynamische prestaties. Hij laat zich strak mennen, zonder veel stuurgevoel met een koetswerk dat opvallend vlak blijft, maar voor die eigenschap ook comfort inboet.

Efficiënt, maar niet zo verfijnd

Onder de kap komt alleen een hybride. Die combineert een grote en een kleine elektromotor met een 1.2l driecilinder turbo en een ingewikkeld systeem met koppelingen dat dienstdoet als versnellingsbak. Bij de instapversie wekt die combinatie 200pk op. Dit najaar komt daar een versie met een extra motor bij die de achterwielen zal aandrijven. De aandrijfcombinatie heeft enkele voordelige kenmerken. Een bij tijden erg laag verbruik, bijvoorbeeld. Ik realiseerde met een beetje discipline 4,2l/100km - zelfs 2 deciliter beter dan het opgegeven verbruik. En wanneer ik er de zweep op legde ging het niet verder dan 8 liter. Puike resultaten allemaal, die onderlijnen dat het een efficiënte aandrijfcombinatie is. Helaas is ze ook te weinig verfijnd. Bij het remmen is er een te duidelijke overgang tussen conventioneel en regeneratief remmen. Vervelend vind ik dat. En bij het versnellen wil de eenheid wel eens schokken. Ook andere Renaults met deze aandrijfcombinatie kampen met die euvels. Aanvankelijk klonk het nog dat de aandrijving ‘verder verfijnd moest worden’. Inmiddels zegt Renault dat het ‘eigen is aan de techniek’.

Technologie omwille van technologie?

Van achter het stuur heb ik ook enkele opmerkingen. De eerste is dat Renault dezelfde ziekte heeft als veel andere moderne auto’s: hij vindt het nodig om z’n bestuurder constant te storen. Niet alleen met de inmiddels verplichte veiligheidshulpmiddelen - daar is de wetgever verantwoordelijk voor. Maar de auto doet er vrijwillig nog een schepje bovenop. Je kan je zetel geen millimeter verzetten zonder dat de vraag komt of je de nieuwe instelling wil opslaan of niet. Als je het raam openzet, vraagt de auto of je de airco wil afzetten. Als het binnen warm is, suggereert die om het aan te zetten. En tussendoor krijg je ook nog eens punten op je rijgedrag. Technologie omwille van de technologie. Ik deel het glazen dak in dezelfde categorie in. Het is immers dimbaar met een druk op de knop. Volgens het merk ‘scoort het op elk vlak beter’ dan een rolgordijn. Wel, het werd in de zon toch erg heet en het laat nog veel licht door als je het maximaal dimt. Een optie van 1.500 euro die ik achterwege zou laten.

Waar het interieur wat punten terugwint, is bij het plaatsaanbod. De wielbasis is gelijk aan die van de jongste Espace (nu een SUV met drie zitrijen). En de hoofdruimte achteraan is ook nauwelijks minder. Er is voor- en achteraan dan ook ruimte zat. Op alle belangrijke plaatsen zit zacht plastic en een armsteun achteraan waarin het nageslacht een geïntegreerde smartphone- of tablethouder vindt, zijn nuttige vondsten. En zelfs het koffervolume is uitgesproken ruim. Volgens de courant gebruikte VDA-norm is er 523 liter koffervolume.

Herken je er een Renault in?

Eén aspect heb ik nog niet aangehaald: het design. Daar observeer ik alleen over dat het geen grote eigenaardigheden omvat. Naar hedendaagse normen is de zichtbaarheid rondom - zeker voor een SUV-coupé - adequaat. Het drukke lijnenspel is een kind van deze tijd. Ik dek altijd eens het logo af om te zien of ik dan nog het merk herken. Doe ik dat hier, dan doet de Rafale me toch eerder aan een ander Frans merk denken.

Technische gegevens