220kW, dat is net geen 300pk volgens de ‘oude’ methode. En ook nog eens 425Nm die al ongeveer vanaf stilstand wordt losgelaten. Het is de snelst accelererende Skoda van het moment: 6,5 tellen en je hebt de 100 vast. Hij gaat zelfs vlot door naar de begrensde top van 180km/u. Je zou er bijna van gaan snappen waarom het model per sé die RS-badge moet dragen. Maar de marketingknoop begint wat te ontrafelen zodra je aan het stuur begint te draaien. De Enyaq Coupé is immers hoog en - nog belangrijk - ontieglijk zwaar. Twee komma drie ton leeg. Een slimme sturing van het aandrijfkoppel zorgt er wel voor dat hij overtuigend de bocht om geraakt, maar het voelt toch aan als een gevecht. Remmen doet hij trouwens overtuigend dankzij de bijstand van het regeneratiesysteem, maar ook daar geldt: als je prestaties blijft vragen, dan haalt het gewicht je uiteindelijk in. En ja, zelfs deze RS heeft trommelremmen op de achterwielen. Laat je denken.

Een sportieve hoge en zware auto, dat strookt niet met fysica

Eenzelfde gevoel krijg ik bij de ophanging. Ook die hinkt wat op twee benen, maar het is dan ook een hoge auto die verlaagd is. Ze lijkt strak genoeg om het gewicht in bochten in het gareel te houden, maar op een oneffen ondergrond - geen zeldzaamheid in België - wordt het geheel stuiterig. Het verbruik dan: Skoda geeft 16,6 tot 18kWh op per 100km en tijdens de testrit tikten we af op 21,6. Je zal er dus niet de 520km rijbereik mee halen die het merk belooft, maar dat is nooit het geval.