Het interieur van de EV6 is waar we flink wat nuance in het verhaal moeten injecteren. Het plaatsaanbod is ruim, ja. Vooral achteraan valt op wat een zee van ruimte een wielbasis van 2,9 meter oplevert. Maar heel wat van de andere observaties zijn minder eenduidig positief. Zo moet je al veel zin hebben om op die achterbank te gaan zitten, want het gebrek aan ophangingscomfort (waarover meer bij weggedrag), gaat je er al snel parten spelen. En dan reed de testwagen nog op de 19-duims velgen en niet de 20-duimers die standaard zijn vanaf het derde uitrustingsniveau.

De Kia EV6 is nog lang niet perfect

Een boekje kunnen we ook opendoen over de ergonomie en het gebruiksgemak. Ik wilde zoveel mogelijk elektronische hulpmiddelen uit (bij veiligheid lees je waarom), maar ik had aan een uur rijden niet genoeg om alles te vinden. Het erg grote head-up-display dat door Kia wordt aangeprezen met ‘augmented reality’, maar eigenlijk moeilijk afleesbaar is (zelfs in het donker) en veeleer de aandacht van de weg afleidt, kreeg ik ook maar met moeite uit. De menustructuur en knoppenwinkel kon overzichtelijker.

Voor je neus zit een groot gebogen scherm dat weinig last heeft van reflecties, maar waarvan het GPS-systeem bijvoorbeeld ook weinig duidelijkheid brengt. Zelden zo een groot scherm gezien met zo ’n onduidelijke instructies. Apple CarPlay en Android Auto zijn standaard, gelukkig.

De voorzetels zitten behoorlijk en over de ganse breedte van het dashboard kleeft Kia een 3D-stofje dat er geweldig uitziet en mirakels verricht voor de uitstraling. Helaas bleef het erbij, want wie z’n nagels laat dolen over (midden)consoles en deurpanelen) vindt bijna uitsluitend harde, krasgevoelige plastics waarvan ik vind dat ze niet in overeenstemming zijn met de prijs van de auto.