Al die extra koetswerkcentimeters leveren een interieur op dat héél ruim is. Het is de voornaamste zalf op de wonde die de prijs achterliet. Een auto waaraan om technische redenen een hoger prijskaartje hangt (hier is batterij zoals bij elke EV de grote schuldige) groter maken, is een veel gebruikte truuk. Het is immers relatief goedkoop, terwijl de klant toch flink wat meer lijkt te krijgen. Het sobere design met hoofdzakelijk horizontale lijnen benadrukt de breedte hier zelfs nog.
Veel ruimte, maar ook...
Het is echter niet zaligmakend. Je moet die prijs immers ook aftoetsen aan andere elementen. Het afwerkings- en uitrustingsniveau dat er doorgaans mee gepaard gaat bijvoorbeeld. Veel punten scoort de Ioniq 5 op het eerste vlak niet. Naast de kostprijs moet ook het gewicht nog onder controle blijven en dat krijgt deze Hyundai niet meer goedgemaakt. De plastics zijn alomtegenwoordig, ogen goedkoop en zijn ook nog eens snel vuil, moeilijk proper te maken en krasgevoelig. Domper. En de achtergordels rammelen tegen de plastic bekleding - een beginnersfout. Meteen de grootste minpunten van deze auto.
Warmtepomp is standaard
Op vlak van uitrusting scoort de Ioniq 5 wel erg goed, met name wanneer je een zwak hebt voor rijhulpsystemen (daarover meer bij veiligheid) en elektronische snufjes. Die twee 12,3” displays achter één groot glazen scherm met witte randen mocht wat mij betreft wat naadlozer geïntegreerd zijn. Op de promotiebeelden ziet het eruit alsof je het één groot scherm is, maar in realiteit zie je erg duidelijk dat het twee aparte units zijn. De menustructuur en afleesbaarheid scoort voldoende. Substantiëler vind ik bijvoorbeeld Hyundai’s keuze om standaard een verwarming/airco met warmtepomp te monteren. Bij veel (ook al dure) EV’s is dat een optie en het is toch efficiënter. Dat betekent minder verlies in rijbereik als het warm of koud is.