Ook aan de binnenkant gebruikt Skoda zoals zovele automerken zwart plastic om een wat chiquere look (pianolak, weetjewel) na te apen. Maar ook hier is dat materiaal niet optimaal. Opteer je voor de optionele head-up display dan krijg je daar zelfs een balk van precies voor je neus. Een eigenaardig kenmerk dat inkijk in de head-up-unit moet verhinderen. Dat had Skoda beter gewoon anders gedaan. Het informatieschermpje achter het stuur is nu eenmaal erg klein, waardoor er geen schaduwkap was waarachter die unit verstopt kon worden. Tenzij je echt verslingerd bent aan voorruitprojecties, stel ik voor die gewoon achterwege te laten.

Eenvoud siert

Het kleine digitale scherm, dat uitsluitend de meest cruciale informatie weergeeft, wordt gecombineerd met een groot zwevend scherm bovenaan de middentunnel. Het aantal fysieke knoppen is tot een minimum beperkt en dat is ergonomisch niet altijd de beste keuze. Gelukkig is de menustructuur behoorlijk helder.

Skoda blijft slim

Achteraan mag je van Skoda profiteren van de afwezigheid van een middentunnel. Dat vergroot de bruikbaarheid van de middelste zitplaats achteraan. Er is trouwens ruim voldoende ruimte voor voeten, knieën en hoofd, maar niet ‘zonder meer’. Ondanks een wagenhoogte van 1,61m is het passagierscompartiment niet zo hoog als je zou denken. De vloer is relatief hoog omdat de accu eronder zit. Om zowel kruin als voeten voldoende plaats te geven, wordt je er wel in een stuikhouding gedwongen. Over lange afstand is dat niet zo comfortabel. Vooraan viel me dat niet op en is de rijhouding eigenlijk vergelijkbaar met die van een normale auto. En het meubilair is er perfect comfortabel. Bovendien blijf je profiteren van een aantal typische Skoda-slimmigheden. Paraplu’s in de voorportieren bijvoorbeeld. Of ruimte voor verschillende oplaadkabels in de koffer. Het is wel prettig als die niet rond hoeven te slingeren.