Dat de Tipo Cross in z’n segment scherp geprijsd is, kan je niet ontkennen. Een echte reden is daar aan de buitenkant niet voor te bekennen, terwijl je binnenin niet veel extra prijsargumenten vindt. Op technisch vlak zijn er wel een paar. De Tipo blijft hier zitten met een vijfversnellingsbak. Zes verzetten is inmiddels toch echt de norm. Schakelen doet hij correct, maar op de snelweg draait hij vanzelfsprekend meer toeren dan een zesbak. Gelukkig is de éénliter driecilinder onder de kap beschaafd. Misschien is hij wel té beschaafd, want hij komt eerder vlak over. Je merkt het ook bij de remmen, want tot en met 100pk monteert Fiat trommels op de achteras. Maar tenzij je gaat racen, merk je dat nooit. Ze presteren gewoon correct.

Bescheiden, maar beschaafd

De Tipo Cross zet nooit meer dan 1,4 ton op de weegschaal, maar het kleine blokje gooit er ook nooit meer dan 100pk en 195Nm tegenaan. Flitsend is hij dan ook niet, maar met een top van 183km/u en een acceleratietijd van 12,2 seconden heeft een normale chauffeur ook niets tekort.

Ondanks de grotere rijhoogte houdt Fiat de koets van de Tipo Cross goed in het gareel. Ze leunt nauwelijks in de bochten. Er zijn wel wat oneffenheden die droog worden weggezet, met name door de achteras. Steek twee pubers op de achterbank en hij rijdt wellicht fijner.

Het voordeel van een rationele afstelling is een beperkt verbruik. Op papier gaat de Tipo Cross elke 100km met niet meer dan 5,5l/100km (of hooguit 131g/CO2/km) aan de haal. In de praktijk kan je zelfs in de buurt komen, als je het rechterpedaal wil ontzien.