Slaan we er alleen de maatvoering op na, dan staat hier een behoorlijk uit de kluiten gewassen SUV. 4,71m lang, met een flinke wielbasis van 2,98m, een breedte van 1,88m en een hoogte van 1,62m. Een koffer is er zowel voor- als achteraan, met respectievelijk 81 en 402l laadvolume (uitbreidbaar tot 1.420l). Maar dat is natuurlijk maar het halve verhaal. Er is ook een stilistisch aspect dat in dit geval niet te scheiden valt van marketingbeslissingen.

Hoe Mustang is de Mach-E?

Heel wat automerken worstelen met manieren om de meerprijs van een elektrische auto verteerbaar te maken voor de consument. Maar er is inmiddels eigenlijk ook een standaardrecept voor. Dat houdt onder meer forse afmetingen in (veel betalen voor een grote auto is gemakkelijker te rationaliseren dan voor een kleine), een rijke standaarduitrusting (een grote gepercipieerde waarde bij de klant, maar een lage kost voor het merk) en natuurlijk een ‘premium’ positionering. Daarvoor worden veelal nieuwe submerken uitgevonden. Ford kiest er hier voor om de link te leggen met Mustang.

Aan de buitenkant begint het verleidingsmanoeuvre met technologie al door afwezigheid van deurklinken en een oplichtend cijferblok in de deurstijl waardoor je de Mach-E ook met een code kan openen. Maar het is vooral de keuze om deze crossover te voorzien van logo’s met een galloperend paard en kop- en staartlichten die naar de reguliere Mustang verwijzen, die je controversieel kan noemen. Bij Ford zelf vinden ze dat geen probleem. “We willen met de Mach-E niet de 1% verleiden die een diepe kennis van Mustang hebben, maar de 99% die er een oppervlakkige kijk op hebben”.