Binnenin zijn twee digitale schermen van 10,25” voortaan standaard, net als het MBUX-systeem dat de ganse tijd zit te luistervinken. Mercedes schakelde niet zo lang geleden over op aanraakschermen, wat een flinke ergonomische verbetering inhoudt. Maar tegelijk wil het vooral dat je tegen het MBUX-systeem spreekt. Aan het lijntje van de spraakbediening worden we intussen al 20 jaar gehouden… Maar het dient gezegd - het is weer beter dan voorheen. Na een gesprek van een minuut of tien zijn we er effectief in geslaagd met de stem een navigatiebestemming in te voeren. Een overwinning, vroeger lukte dat nooit.

Uitstekende materialen

Er is gelukkig een verschil tussen de snufjes (waarvan je kiest in welke mate je ze wil gebruiken) en de basics. Dat laatste is bij de E-Klasse niet verwaarloosd. Het zitmeubilair is uitstekend, net als het plaatsaanbod. En ook achteraan zit je uitzonderlijk goed en ruim. De materiaalkeuze laat zich hier ook nog opmerken in positieve zin. Een dashboardkastje dat met zacht materiaal is bekleed… Je vindt dat bijna nergens meer. Benieuwd of de volgende E dat ook nog zal hebben…

De koffer van een kleintje...

De koffer is bij deze stekkerhybride echter een ander paar mouwen. Mercedes kon de grote accu nergens anders kwijt dan onder de koffervloer. Hij behield wel een min of meer bruikbare neerklapbare achterbank, maar in de koffer zit een flinke opstap en je houdt nog maar 370l stouwvolume over. Heel wat minder dan de 540l een louter thermisch aangedreven variant je biedt en veeleer vergelijkbaar met wat je van bagagecapaciteit in een hatchback van het C-segment verwacht. Auw.