Terwijl de Britten verkondigen dat de twee productlijnen van het bedrijf, Land Rover en Range Rover, elk hun eigen weg gaan, moet je concluderen dat de Land Rovers almaar meer trekjes van kleine Range Rovers overnemen. Ook bij deze tussentijdse opfrisser. De Discovery was z’n lubberlaarzen al kwijt en ruilt nu z’n stapschoenen voor sneakers. De hertekende bumpers en lichtunits leggen de nadruk meer op sportiviteit. En het wordt al helemaal gek wanneer je sport-edities aanvinkt. Dan worden de traditioneel in zwart uitgevoerde stootlijsten ook nog eens in koetswerkkleur gelakt en zijn heel wat accenten zwart glanzend (delicaat!). Eronder passen velgen met een diameter tot wel 21 duim. De lichten zijn vanzelfsprekend ook nieuw. Net als de meeste merken heeft JLR een heel departement dat zich ermee bezighoudt. Hoe ingewikkelder hoe beter. Als je ze van naderbij gaat bekijken, zie je er zelfs een honingraatmotief in.
Nieuwe bodemplaat
Verrassingen zitten in bovenstaande opsomming niet. Het is wat je van een tussentijdse revitalisatiekuur verwacht. Maar we zegden het in de inleiding al: onderhuids is er een pak meer aan de hand. Deze Discovery Sport staat immers op een ander onderstel. Wacht even… Wat?!
Jawel, onder deze ogenschijnlijk oppervlakkig vernieuwde ‘Disco Sport’, zit een nieuwe architectuur. Die van de jongste Range Rover Evoque om precies te zijn. De oude architectuur was immers niet compatibel met elektrificatie. Vanaf volgend jaar is dat eigenlijk een must, en alle versies (de instapper uitgezonderd) krijgen dan ook 48V mild-hybrid ondersteuning, terwijl er volgend jaar een stekkerhybride met driecilinder benzinemotor aankomt. In de oude bodemplaat paste dat niet. Het is duidelijk dat het merk de nood daartoe destijds verkeerd inschatte. En met een jaarlijkse verkoop van bijna 100.000 stuks was het geen optie om de Discovery Sport vervroegd te laten afzwaaien. Een dure fout. Hoe ingrijpend de aanpassing is, illustreert het feit dat de koetswerkstijfheid met 10% toenam. Dat zie je niet bij een facelift…
