We zijn weerom op pad met de tweeliter diesel met 180pk in combinatie met een achttrapsautomaat. Veel hadden we daar in het verleden niet op aan te merken. En tot nieuwe inzichten daarover zijn we niet gekomen. Het is een soepele, krachtige en aangenaam klinkende dieselmotor. De Fransen waren daar altijd al goed in. Hij haalt er 100km/u mee in 8,4 seconden, kan tot 230 op de teller toveren en slurpt elke 100km 4,7l uit de tank. Op papier tenminste. In de praktijk kan het met een liter meer, maar je laat je gaan natuurlijk en dan wordt het snel een liter of zeven. Dat platform (eigenlijk een grotere, complexere variant van dat van de Peugeot 308) stuurt alleen vermogen naar de voorwielen. 500Nm. Een compliment voor de voorophanging, de boordelektronica en de achttrapsautomaat dat die zich niet vaker vergalloperen. Alleen kruipen (erg traag rijden, bijvoorbeeld bij het parkeren), is iets dat de combinatie niet behoorlijk onder de knie heeft.

De GT en de First Edition (een speciaal aangeklede lanceerversie) beschikken over gestuurde dempers. In Frankrijk krijg je ze niet zover dat ze in sportstand vullingen uit je kiezen rammelen. Wat ze erg goed kunnen, is een comfortstand programmeren. Daarin wiegt of leunt de 508 nog steeds niet, maar hij spreekt wel z’n ruime veerwegen aan. Op slecht wegdek is dat een zegen. De 508 SW verdraagt ook dat het wat harder gaat. De multilink-achteras lijkt wel aan het wegdek verlijmd. Er is als glitter een beetje rijplezier overheen gestrooid.