Herkenbaar, dat is het interieur van deze 3-Serie. Dat seint vooral met vers pluimage door dat het nog maar pas uit het ei is. Aan de aankleding van de sierlijsten, de gekozen contraststiksels, dorpelsierlijsten en een uitgebreide lijst (grotendeels zinloze) boordelektronica. De opmerking tussen haakjes slaat overigens niet op het optionele digitale display voor je neus of het aanraakgevoelige scherm bovenaan de middenconsole, maar op zaken als stembediening, gebarenherkenning en een touchpad in de middentunnel. Ontwikkeld om techjunkies in het net te vangen en ze vervolgens te frustreren met hun verre van feilloze werking.

Inspiratie?

De basislayout, met z’n lichtjes naar de bestuurder gedraaide middentunnel, die vinden we bij BMW al bijna 20 jaar terug. Het lijkt alsof de Duitsers de inspiratie kwijt zijn. Gelukkig is er niets mis mee. Het is zo’n beetje als je stamkroeg. Je weet dat het meubilair wel eens herschikt mag worden, maar het is wel aangenaam dat je er blind de weg vindt. We krijgen wel een beetje heimwee naar de interieurs waarvan werkelijk elk paneel (ja, ook het handschoenkastje) voorzien was van materiaal met schuimvulling. Je hoeft niet zo lang te speuren om ook in de 3 hard plastic te vinden.

Meer ruimte achteraan

Centimeters zijn dan weer makkelijker te scoren dan voorheen. Vooraan was dat niet van zo’n groot belang, maar achteraan maakt die grotere wielbasis best veel verschil. Meer ruimte voor de knieën, terwijl je voeten ook probleemloos onder de voorzetels passen. Wat wil je - hij is zo groot als een 5-serie van 20 jaar geleden. Het koffervolume, nog steeds toegankelijk via een conventionele klep, bedraagt voortaan 480l. Riant, al krijg je door de laadopening natuurlijk geen koelkast. Zelfs niet met de nu standaard 40:20:40 neerklapbare achterbank. Daarvoor dient (binnenkort) de break.