Net als de buitenzijde staat het interieur bol van de leuke vondsten. Merk je meteen bij het instappen al dat de vloermatten reliëflijnen op een kaart nabootsen. Maar de verbeteringen zitten niet louter aan de oppervlakte. Natuurlijk zijn we blij met de degelijk ogende gelakte sierlijsten of zelfs faux stikwerk als het erop aan komt. De vooruitgang die echt te bejubelen is, zit echter wat dieper. Zo zijn de zetels een heuse stap vooruit. En is de geluidsisolatie merkbaar herwerkt. Geen makkelijke klus op een auto die gemaakt is om de helft van alle panelen af te kunnen vijzen.

Meer plaats

Je hebt aan de 10cm langere wielbasis te danken dat de beschikbare ruimte voor de benen er fors de hoogte in ging. En meteen kon de rugleuning van de achterbank wat schuiner opgesteld worden, voor meer zitcomfort. Met twee volwassenen achterin (bij de Unlimited) een ganse dag in het terrein ploeteren hoeft er niet toe te leiden dat ze elkaar gaan haten. Er is plaats genoeg.

Typisch Jeep

Je kan niet ontsnappen aan de typische Jeep-stijl. Niet aan de buitenzijde en ook niet binnenin. En dat hoeft natuurlijk niet, er is al voldoende saaie eenheidsmeuk te koop. Het is allemaal een beetje op z’n Amerikaans, ja. Zo moet je constateren dat de hendel voor de automaat (voorzien van een tekening van een Willy’s) erg soepel is, terwijl die om de transmissie ernaast te verzetten een behoorlijk kordate hand vergt. Maar het is ook heerlijk pragmatisch. Plastics die makkelijk af te wassen zijn bijvoorbeeld. In een andere auto haal je je neus ervoor op. Hier zou iets anders stom geweest zijn. Te delicaat. Er is meer infotainment en technologisch vernuft dan ooit tevoren. Hoera. Het scherm bovenaan de middenconsole zit in een dikke rubberen lijst. Rubber, niet plastic, want je gebruikt het om je hand te stabiliseren tijdens de bediening van het touchscreen en dat is comfortabeler. Zie je, er is over nagedacht. Starten, tenslotte, kan je voortaan ook met de sleutel op zak.