We krijgen bij het lezen van de perskit al het water in de mond. 240pk bij 4.000t/min en vooral een koppel van 500Nm vanaf 1.500 omwentelingen. Vierwielaandrijving, een voorophanging met dubbele Wishbones en een multilinkachterophanging, aangevuld met adaptieve luchtdemping die ook compenseert voor belading.

Opschieten

We vertrokken per ongeluk in sneeuwmodus en vroegen ons af waar al het hierboven beloofde enthousiasme heen was. Maar gelukkig heeft de Sportbrake nog drie andere rijmodi: Eco, Comfort en Dynamic. Hun benaming verklaart perfect wat ze beogen. Het grootste verschil merk je wanneer je voor je voor Dynamic kiest. Dat heeft immers invloed op gaspedaalrespons, remwerking, stuurweerstand en ophanging. Maar verwacht nu ook weer niet dat deze break verandert in een F-Type die zijn achterkant bij het minste excuus laat uitwaaieren. Het rijgedrag blijft stabiel en geruststellend.

De ingenieurs verrichten wonderen met de vooras en de vierwielaandrijving. De tractie is opmerkelijk en we waarderen de consistentie en precisie waarmee de XF zich laat besturen. Het brengt de Duitsers het blozen toe.

Valse noot

Aan de andere kant hadden ze misschien wat langer stilgestaan bij het geluid van diesel. We hebben ook spijt gehad van het gebrek aan proactiviteit en reactievermogen van de achttraps automatische versnellingsbak (behalve in de dynamische modus). Jammer, want je zou zonder het pedaal als een idioot de grond in te trappen nog meer plezier kunnen halen uit het beschikbare koppel. Het kan ook efficiënt, maar de geclaimde 5,8l/100km… nee. We registreerden een gemiddelde van 8,1l/100km over een variabel tracé dat soms rustig, dan weer begeesterd werd gereden.