Heel even zullen we de olifant in de kamer negeren. Al was het maar omdat het de moeite loont om er ook hier even de afmetingen bij te nemen. De extra centimeters in wielbasis vertalen zich immers in de eerste plaats in knieruimte voor de achterste inzittenden. Daarnaast is het ook zo dat de A-Klasse in z’n totaliteit niet breder werd (gemeten tot aan het uiteinde van de - kleinere - ingeklapte buitenspiegels), maar dat de koets niettemin een tikkeltje aan breedte won. Daardoor heb je ook meer ruimte ter hoogte van de ellebogen en schouders. En er sneuvelde dan wel een centimeter hoogte, maar door de dakhemel en zetel efficiënter in te kleden, wisten de Duitsers er nog steeds winst te boeken.

MBUX

Het is echter vooral op technisch vlak dat Mercedes denkt de klant te kunnen paaien. Met een nieuwe infotainmentbeleving. De A is immers de eerste auto in z’n categorie die niets meer van traditionele wijzertjes moet weten. Voor je neus zitten twee schermen achter één en dezelfde glazen plaat verwerkt tegen de getrapte boordplank. Dat oogt in elk geval een stuk beter dan die nonchalante tablet bovenaan de middentunnel. Natuurlijk zou Mercedes, Mercedes niet zijn als het ook hier ten minste drie niveau’s in voorzien had. Wil je optimaal profiteren van alle nieuwigheden, dan moet je dokken. Iets waarvan we de noodzaak in vraag durven stellen, want op de duur kan je het navigatiesysteem op drie verschillende plaatsen tegelijk instructies laten weergeven terwijl je ze toch maar één keer kan bekijken. En hou er rekening mee dat de grote touchpad in de middentunnel ook flink wat gewenning vergt. Meer gedetailleerde impressies over het MBUX-systeem lees je overigens hier.

Afwerking als vanouds

Het lijkt er bij onze rijkelijk aangeklede testauto op dat Mercedes weinig concessies heeft gedaan op vlak van materiaalkeuze en afwerking. Sfeerlicht in tot 64.000 kleuren, sierstikwerk, een zacht aanvoelende boordplank (en niet daaronder) en een trendy design waarin de ronde verluchtingsmonden een hoofdrol opeisen. Allemaal puik.

Tot slot. Nog een woordje over de geluidsisolatie. Die is aan de bestuurderszijde alvast voortreffelijk. De passagiers vooraan wordt dan weer aan een beetje meer omgevingsgeluid blootgesteld. Dat de Mercedes-ingenieurs daar een pasklaar antwoord op hebben - de aandrijflijn is asymmetrisch wat zorgt voor verschillen in omgevingsgeluid-, illustreert dat we geen spoken zien (of horen).