Geen jubelgevoel wanneer we voor het eerst de deur openen. Eerder iets van ‘oei’. Harde plastics. Overal, eigenlijk. Dat helpt niet om de prijs (meer dan € 30.000!) in de eerste rubriek van deze test te verteren. En dan die felle kleuren. Opvallen ja. Subtiel nee. En natuurlijk ook weer plastic.

Goed zitten

Pas wat later beginnen we te ontdooien. Natuurlijk is de rijhouding erg goed (stuur verstelbaar in hoogte en diepte). En zitten de zetels goed. Achteraan plaats voor tieners? Ja, maar is dan ook bijna een Golf. Uitstekend afleesbare wijzerplaten, check. Voor wie wil, kan dat ook een digitale boordplank zijn. Niet dat er iets mis is met het ambachtelijk exemplaar. En natuurlijk de laatste gimmicks op vlak van infotainment (het scherm is 8” groot). Trendy luidsprekermerk Beats zorgt voor een aanslag op je trommelvliezen. Merkbaar beter klinken dan een gemiddelde installatie doet het niet. De GPS mocht wel wat nauwkeuriger zijn. Bij de Polo vonden we dat ook al, maar toen weten we het nog aan groeipijnen.

Veel meenemen

De vergelijking met de Golf viel eerder al. T-Roc kan ook overklassen. In koffervolume bijvoorbeeld. De Golf lust een perfect acceptabele 380l. Maar de T-Roc zwelgt 445l liter weg. Zonder over een merkbaar groter vloeroppervlak te bezitten, dus je moet in de hoogte werken. En je moet het ook allemaal over een hogere laaddrempel tillen. Dat laatste was een gebrek tot mode zich ermee kwam moeien. Natuurlijk kan de achterbank ook plat. 60:40 is de verhouding. En het resultaat is hier wel degelijk helemaal vlak. Capaciteit? 1290l.