Ook in deze rubriek profiteert de nieuwbakken 6 van de vooruitgang die bij de zeven werd geboekt. Een identieke wielbasis illustreert het verwantschap. Zo weegt het chassis tot 150kg minder en werd er nog meer bespaard door de motorkap, de deurpanelen en de kofferklep in aluminium uit te voeren. Volg de trends en bestel het panoramisch glazen dak en je bent alles wat je daar bespaarde weer kwijt.

Totale rust

Het onderstel voorziet standaard in een luchtophanging bij de achteras en optioneel - zoals bij onze tester - in dezelfde technologie bij de voorwielen. In casu gecombineerd met actieve stabilisatorstangen en de volstrekt onnodige actieve variabele stuurinrichting. Zet alles in sport en je krijgt een gesimuleerde nervositeit, een nerveus karakter en namaak-motorgeluid uit de luidsprekers. En al die prullen ten spijt is ook dit alweer een BMW waarvan je niet kan zeggen dat hij fijn stuurt. Vergeet die Sport-onnozelheid en je krijgt wél een erg comfortabele auto die als een strijkijzer putten en bulten vlakstrijkt. De rust is totaal.

Snel... als het moet

De enige optie die BMW ons bij deze eerste kennismaking bood was de 640i, met vierwielaandrijving. Een dubbel geblazen drieliter zescilinder die 340pk en 450Nm opwekt. Dat die geen moeite heeft met de GT illustreren de cijfers. Elektronica moet hem beteugelen bij 250km/u en de honderdsprint neemt slechts 5,4 tellen in beslag. En toch is het de automaat die het meest overtuigt. De achttrapper schakelt uitgesproken zijdezacht en maakt nu gebruik van GPS-gegevens om nog efficiënter het juiste verzet te kiezen. Het weggedrag is perfect neutraal en dat is grotendeels omdat de elektronica het zo wil. Het verbruikscijfer hebben we niet representatief kunnen verifiëren. Daarom houden we ons bij het de door de constructeur opgegeven cijfers van 7,4l/100km. Hitsig wordt de 640i niet. Je hebt wel het vermogen om vooruit te springen als een sportauto, maar de drang daartoe opwekken doet deze grote vijfdeurs niet.