Vanzelfsprekend vissen automerken uit wat klanten in elk segment beweegt. Daaruit blijkt dat een hoog op poten staande auto met compacte afmetingen niet wordt gekozen omwille van z’n terreincapaciteiten, z’n comfort of z’n belaadbaarheid. Maar goed ook want je mag al blij zijn wanneer je er een molshoop mee kan doorspartelen. Kia biedt niet eens een integraalaandrijving aan. Een hogere zithouding is voor velen een argument, ook al scheelt dat maar een handvol centimeters ten aanzien van een moderne hatchback, net als het design. Op dat vlak heeft Kia, dat al jaren grote vooruitgang boekt, een extra inspanning verricht.

Stijlvolle jongen

De Stonic moet uw stilistische smaakpapillen prikkelen met een dynamisch ogender front, korte overhangen en designtrucs als een dak dat (vanaf januari) in een contrastkleur geleverd kan worden. Kia’s poging is niet onverdienstelijk, maar met auto’s met een frivole pluimage als de Toyota C-HR, oogt iets al snel als een grijze duif. Kia is bijzonder fier op de dakgraphics, die de sfeer van een targadak moeten oproepen. Iets wat beter werkt als marketingmiddel dan dat het in het echt een blijvende indruk nalaat.

En de koffer?

De koffer, waar je de hogere laaddrempel die eigen is aan het concept, voor moet overwinnen, lust naar verluidt 352l. Dat krijg je er in normale omstandigheden nooit in, maar het is een beetje een babushka. Er is altijd nog een extra laagje. Onder de normale koffervloer (die door z’n hoogte een vlakke laadvloer mogelijk maakt), zit nog een opbergvak. En daaronder zit er nog één, waar je desnoods plaats vindt voor het reservewiel en je ook nog wat andere kleinigheden kan opbergen. Met de 60/40 gedeelde neergeklapt kan je tot 1195kg laden, als je natuurlijk ook weer de wagenbodem volpropt.

De Stonic blijft behoorlijk compact. Een plaatsje vinden van 4,14 bij 1,76m is niet de meest onmogelijke opdracht.