De Fiësta heeft altijd al een fijn onderstel gehad. Fransen, zoals Peugeot, konden nog aanklampen, maar de rest van de concurrentie - Duits, Koreaans of Japans - reed hij gewoon naar huis. En daaraan wordt niet getornd. Integendeel, er is nog sprake van verfijning. De Fiësta biedt nu nog meer weerstand tegen overhellen terwijl hij met net zo veel gusto putten en bulten verwerkt. De stuurinrichting - een zwak punt van elke moderne auto - werd grondig bijgepunt. Minder interne weerstand voor een soepeler werking en een betere centreerfunctie van het stuurwiel. Het mist z’n effect niet.
Nieuwe dieselmotor
Dat fijne, snedige maar ook inherent veilige stuurgedrag wordt in casu gecombineerd met een nieuwe dieselcentrale. 1,5l groot en 120pk en 270Nm sterk, gepaard aan een handbediende zesbak die ook net van de tekentafel komt. Lof en stoef verdient die combinatie. Niet eens omwille van de aardige prestaties (0-100km/u in 9 tellen, topsnelheid 195km/u), maar vooral om het mooie samenspel tussen beide. De nieuwe diesel gromt bescheiden en is beste maatjes met de duidelijk afgelijnde transmissie. De combinatie klimt gretig in de toeren waardoor je al snel vlotter dan je gewend bent door het verkeer laveert. De stopkracht is ook verbeterd. De trommels achteraan zijn afgeschaft en met schijven rondom (vooraan ook ietsje groter) sta je sneller stil dan voorheen. Bij een noodstop vanaf 100km/u scheelt het precies een wagenlengte.
Zelfs als je jezelf enige flamboyance permitteert, wordt dat niet mateloos afgestraft aan de pomp. Wie meer dan 5,5l verbruikt is een hooligan. Het officiële cijfer is 3,5l of 89g/km aan CO2. Dat betekent dan weer dat de Vlaamse fiscus je beloont met een aantrekkelijk tarief.
