De diesel heeft het gehad in dit segment. De gemiddelde koper rijdt niet langer voldoende kilometers om er binnen de hertekende fiscaliteit nog een boodschap aan te hebben. We trokken er daarom op uit met de 1.2 Turbo met 130pk. De enige die profiteert van een handbediende zesbak. Een bak waarvan het gevoel kennen… van bij PSA. Het is een gemiddelde leerling op vlak van schakelzuiverheid en geleiding. Je kan er ook weinig tegen hebben.

Driecilinder

De driecilinder geeft de Crossland X een gezonde dosis pep. Een sprinttijd naar 100km/u van 9,1 seconden en een top van 206km/u zijn meer dan respectabel. We concluderen eruit dat ook mindere benzines nog heel wat te bieden kunnen hebben. En de driecilinder produceert een prettige brom wanneer hij wordt opgejut. Z’n verbruiksgemiddelde bedraagt 5,0l en met wat zelfbeheersing hoef je er niet veel boven te eindigen.

Duitse slag

Het stuurgedrag is een beetje dertien-in-een-dozijn. Grenswaarden resulteren in onderstuur, het gevoel en de centreerneiging kunnen beter (net als bij alle moderne auto’s), maar omdat hij niet teveel massa meesleept, verandert hij best dartel van richting. De chassiscomponenten zijn Frans, maar in de afstelling zit een Duitse slag: het is wat droger en stugger dan bij de Fransozen. Daardoor blijft het in de bochten aardig vlak.