Het was al lang duidelijk dat BMW voor de versie met koffer voor een voorzichtige stilistische evolutie kiest. En ook die uitdrukking is voorzichtig. Je moet flink studeren op de verschillen met z’n voorganger wil je in staat zijn om in een oogopslag de juiste generatie te kunnen citeren. Deze vijfde incarnatie blijft trouwer dan ooit tevoren aan z’n voorganger op vlak van design. De sympathieke Belgische penkunstenaar Pascal Tanghe, een West-Vlaming die 15 jaar geleden door Chris Bangle bij BMW werd ingelijfd, wijst er nochtans op dat elk paneel gevoelig anders is dan bij z’n voorganger.

Veel groter (schrap: veel, groter)

Er wordt ook even naar de afmetingen verwezen. Leg je die erbij dan is niet helemaal duidelijk waarom de Duitsers de moeite doen om een nieuw model af te leveren. De verschillen zijn immers ook daar miniem. In de lengte komt er het meeste bij: 36mm. Z’n hoogte nam toe met amper 10mm. De breedte ging in de plus met amper 8mm en de wielbasis werd niet eens 7mm langer.

Een meer technische voorzijde (designerlingo voor scherpe plooilijnen) en een karakterlijn die om de D-stijl loopt, zijn volgens Tange duidelijke verschillen met de vorige generatie. En je herkent ‘m op de flanken ook aan het sierelement achter de wielkasten. Meteen niet het meest geslaagde feature, vinden wij.

Gladde break

Bovenstaande illustratie van een nauwelijks geëvolueerd design gaat natuurlijk voorbij aan het feit dat er met het uiterlijk van de 5 helemaal niets mis was. Er zijn wellicht weinig mensen rouwig om de conservatieve stijlkoers die hier wordt aangehouden. Tegenwoordig is al net zo belangrijk dat de koets glad is, omdat dat het verbruik helpt in te dijken. Daar ging heel wat aandacht heen en uiteindelijk tikt het model af op een Cx van 0,27 (in combinatie met de actieve grille vooraan).