We trekken nog maar de deur open of we hebben al een eerste opmerking. De stuurstang zit open en bloot achter de pedalen. Dat is ook al bij de 308 (waar deze auto het platform mee deelt) het geval, al is het daar minder goed zichtbaar. Een paar euro’s om dat netjes weg te steken moeten er toch echt vanaf kunnen. Het zou niet het enige probleem blijken, want hoewel Peugeot de jongste tijd effectief vooruitgang boekte op vlak van materiaalkeuze en afwerking, valt hier nog wel één en ander op te merken. Dashboard en deurpanelen zijn van zacht aanvoelend materiaal voorzien en de sierlijsten zijn trendy en smaakvol. Zak je echter af dan kom je hard plastic tegen, terwijl de assemblage nog met te hoge toleranties kampt. We hopen dat de definitieve seriemodellen fijner bij elkaar gevezen zijn.
Voor of tegen
Peugeot mikt met de 3008 duidelijk erg breed. Maar waar het de kampen wél verdeeld in uitgesproken voor- of tegenstanders, is met z’n bestuurderspost. Een klein stuurtje met erbovenop gemonteerde tellers. Dat vergt een aanpassing die niet iedereen even goed kan smaken. Peugeot houdt eraan vast (eigenlijk heeft het geen keuze want eronder loopt nu een balk die deel uitmaakt van de structuur van het platform), maar het komt de neezeggers wel tegemoet door boven- en onderzijde van dat stuurtje af te platten en het in afmeting nog verder te doen krimpen. Zaken die voor uw dienaar niet per sé nodig waren. De wijzertjes zijn nu vervangen door een scherm met vijf verschillende modi. Dat wil de klant, weet het merk. Het oogt aardig en is best overzichtelijk, maar de uitvoering en kwaliteit van de graphics is nu ook weer niet van Duits allooi. Ach ja.
Gerieflijk
Het handschoenvakje is aan de kleine kant. Maar daartegenover staat een middenconsole waar verrassend veel in kan. Zitten doe je goed, zonder meer en op de ergonomie valt nauwelijks wat aan te merken. Het huiswerk lijkt goed gemaakt. Achteraan kan je volwassenen kwijt, als die vooraan tenminste niet elke beschikbare centimeter willen benutten. Anders wordt het aan de knieën net te krap. Dat kleine stuurtje valt bij ons goed in de smaak, al staat het nu een tikkeltje lager dan je gewend bent. Het geeft een extra zweem van sportiviteit.
Ruimte zat
Allesbehalve krap is het bij de koffer, waarvan de laaddrempel al bij al (het concept in beschouwing genomen) nog goed meevalt. De koffer zwelt met zo maar even 90l aan in vergelijking met z’n al niet kleine voorganger. 592l past er nu in, de ruimte onder de koffervloer inbegrepen. Het cijfertje slinkt dus als je voor een reservewiel (een optie) kiest. Leg de achterbank plat en het neemt weer toe: maximaal 1670l gaat er dan in. Een vlakke laadvloer hoort tot de mogelijkheden, maar je zal wel de koffervloer (verstelbaar) in z’n hoogste stand moeten zetten. Een skiluik is voorzien op alle uitvoeringen.
Het oor wil ook wat
Het Franse top-audiomerk Focal werd onder de arm genomen om oorstrelend geluid te voorzien. Uitpakken met een flinke naam lijkt tegenwoordig een must, maar het kan zelden overtuigen. Hier lijken de middentonen geofferd op het blok voor de budgettaire beperkingen en deze Peugeot is daarin zeker geen uitzondering. Ze slaan met ronkende namen om je oren, maar de geluidsinstallaties klinken geen haar beter dan een decennium geleden. Ze kunnen wel meer… zo kan je ook hier muziek van je draadloze babbeldoos streamen.