Het is al langer dan een normale autocarrière van zeven jaar geleden dat Volkswagen ons verraste met de Tiguan. Niet z’n komst zorgde voor de opgetrokken wenkbrauwen, want ook toen was al duidelijk dat de SUV een voorspoedige toekomst zou hebben. Maar wel z’n frisse uitwerking, met wat meer karakter en stuurpret dan we van de Duitsers gewend waren. En nu is er generatie twee. Die ziet er beter uit, is groter en lichter, heeft een grotere koffer en meer snufjes. Heel veel om vrolijk van te worden. Maar die stuurpret en die vergevingsgezinde ophanging - dat is wat minder.

De prestaties van de 2.0 TDI met 150pk (hier met DSG 7-bak en vierwielaandrijving) voldoen ruimschoots en het weggedrag is volwassen. Echte gebreken zijn er niet. Alleen wat detailkritiek. De mikmak van sierlijsten aan de binnenkant bijvoorbeeld. En als we dan écht streng zijn: de diesel mocht ook een decibel of twee stiller.