Veel aanpassingen onderging de Evoque niet aan de binnenzijde. Er zijn bevestigingspunten voor het windscherm (een aanrader), het handschoenvakje is afsluitbaar en de achterbank heeft een meer verticaal opgestelde rugleuning. Kwestie van het dak opgeborgen te krijgen. Niet te extreem overigens, je kan er gerust nog enkele uren doorbrengen zonder veel reden tot morren te hebben. De voornaamste hindernis blijft op de achterbank geraken. Met het dak open een veel makkelijker onderneming dan met het dak gesloten. Dan is de doorkruipopening echt aan de krappe kant. Ook de gesloten variant is in dat bedje ziek.

Aan de binnenzijde noteren we een nieuw infotainmentsysteem sinds de recente facelift. Dat is beter dan voorheen, maar zeggen dat Land Rover nu alle achterstand op dat vlak heeft bijgewerkt? Dat is ook weer overdreven.

Verwarmd zitmeubilair en een krachtige verwarming moeten ervoor zorgen dat open rijden in bijna alle omstandigheden mogelijk is. Maar het slaagt er slechts ten dele in. De temperatuur was tijdens de eerste kennismaking behoorlijk laag - voor zover het witte decor u dat niet verklapt. Dat hoeft echter geen probleem te zijn. Maar een tochtje zorgde er gek genoeg voor dat het kouder was aan de benen dan aan de kruin.

Dat de koffer er bij zo’n verbouwbeurt niet handiger op wordt, is een vaststaand feit. De toegang is net zo min optimaal als bij eender welke andere cabrio. Er blijft echter nog 251l over. Het had dus erger gekund.