Cijfertjes! En dan is de Mini Cooper meteen erg overtuigend. Een eerder irrelevante top van 208km/u, een veel relevantere sprinttijd van 8,8 seconden - erg puik al - en een verbruiksgemiddelde van niet meer dan 5,1l/100km (of 118g CO2/km). Wat je uit die cijfertjes echter niet kan opmaken is hoe dat allemaal aanvoelt. Zeker nu je je in de neus tevreden moet stellen met een driecilinder, zij het met een turbo om de amputatie van een cilinder te compenseren.
Een driecilinder
En het dient gezegd dat de motor erg goed camoufleert dat het om een driecilinder gaat. Zowel op vlak van klank als op vlak van gevoel. Dat zou nog veel beter nieuws zijn, mocht er iets mis zijn met de wat raspige, opzwepende klank die van traditionele driecilinders uitgaat. Die worden niet voor niets de V8 voor de arme man genoemd. Maar dat krijg je een hedendaagse auto-ingenieur niet wijsgemaakt. Waar z’n architectuur dan weer wel duidelijk te merken is, is in reactietijd. Dit is een turbomotor die gevoelig lomer reageert dan een atmosferische centrale die de kracht onmiddellijk ter beschikking heeft. Daardoor voelt de Mini Cabrio steevast wat trager aan dan hij is.
Niet de scherpste
Het kart-achtige weggedrag dat zo bejubeld is, verloor ook wat scherpte. Dat is zo doorheen het ganse Mini-gamma en heeft dus niet alleen te maken met het feit dat het ontbreken van een vast dak hier wat stijfheid wegneemt. Want ja, je voelt aan een lichte trilling bij het nemen van putten en bulten dat op dat vlak concessies gedaan zijn, ondanks een flinke dosis verstevigingen (die 150kg van de bijna 200kg meergewicht ten aanzien van de reguliere driedeurs voor hun rekening nemen). Voor snedige stuurreacties wordt behoorlijk op elektronica geleund, maar er zijn auto’s waarbij dat storender is dan bij een Mini die vooral dient om mee in de winkelstraat te flaneren.
Mini onderdrukte ook de neiging om de Mini Cabrio al te stug af te veren. En dat zorgt zelfs tijdens langere ritten voor een erg hoog comfortniveau. En nu we het daarover hebben… open rijden is ook een behoorlijk aangename gebeurtenis, met niet al te veel tocht rond je kruin. Tenminste, wanneer je het windscherm monteerde. Met het dak open is de achteruitkijkspiegel wel meteen nutteloos. Het verbruiksgemiddelde: staar je daar niet al te veel op blind. Met het dak open doe je de aerodynamica al geen cadeaus en kleine turbomotoren verbruiken nu eenmaal aardig als je ze belast. Een liter of 8 lijkt ons daarom beter in de begroting te passen.
