Wat de binnenruimte betreft: ook hier loopt de Mazda CX-3 netjes in de pas met zijn naaste concurrenten. Dat wil zeggen dat er plaats is voor vier volwassen mannen of dat je achteraan 3 kinderen kan parkeren. De aankleding is wel 'helemaal Mazda' en dus zeer herkenbaar voor wie zich al in de huidige 3 of 6 heeft genesteld. Al neemt hij natuurlijk vooral de genen over van zijn donorauto, de 2. Niets mis mee natuurlijk: de cabine is een uiterst sfeervolle plaats om je ritten in uit te zitten. Wel oogt het wat chaotisch, maar dat waren we al gewoon van Mazda. Een head up display heeft Mazda trouwens ook in de aanbieding, vergelijkbaar met het systeem van Renault.

Hemels zetelen

Het zitmeubilair van onze beide CX-3-testwagens is zonder meer top. De stoelen zitten dan ook verrassend goed: niet te hard, niet te zacht en erg steunvol van langszij. Van de materiaalkeuze en afwerking zijn we dan weer iets minder te spreken. Mazda combineert mooi leder met een steenharde boordplank en een afwerkingsgraad die lang niet op Duits niveau ligt. Dat merk je bijvoorbeeld aan de scheefhangende klep van het handschoenkastje (jaja, in álle exemplaren).

De bediening van het infotainmentsysteem verloopt vlotjes (simpel via een draai- en drukknop in de middenconsole) en er werd ook gelet op de ergonomie. Toch één echt puntje van kritiek: de bediening via het stuurwiel mocht iets handiger. Zo moet je bijvoorbeeld lang en vooral hard duwen om het radiovolume bij te stellen.