Met de gashendel bedien je een Rotax driecilindermotor. Een 1,3l met een hoogtoerig karakter (hij komt pas bij meer dan 5.000t/min echt tot leven en je trekt hem met gemak naar 8.000t/min) die 115pk en 130Nm opwekt. Geen exotische cijfers, maar er hangt dan ook slechts 386kg aan. Bij 180km/u is het al welletjes (ja, elektronisch begrensd), maar het ding knalt vol overgave naar 100km/u. Op papier in 4,8 seconden, maar bij onze metingen deed hij er nooit zolang over. Als je beschaafd en zuinig rijdt, kom je met de tank van 27l wellicht zo’n 350km ver. Maar daar nodigt deze machine niet toe uit. En dan kan het al na 250km tijd zijn om hem even aan een tapslurf te hangen.

Volwassen karakter

Nochtans zijn het niet de prestaties waar we het meest van de onder de indruk zijn. Wat het diepst in het geheugen staat gegrift, is z’n homogene weggedrag. Het onderstel biedt behoorlijk veel weerstand tegen overhellen, maar is tegelijk wel in staat om grote oneffenheden te absorberen zonder dat dat op de koersvastheid weegt. En je bent in staat om er je voorste hersenkwab helemaal mee tot moes te remmen als je wil. Bij hogere snelheden moet je je wel vasthouden, want door de afwezigheid van een voorruit kan je je niet uit de wind zetten. Ook dat maakt evenwel deel uit van de charme.

Minder inspannend

Achter het stuur van de Spyder F3 moet je werken, dat wel. Als je zonder voorbereiding honderden kilometers aanvangt, voel je dat wellicht het meest in je armen. Maar het is niet zo’n grote inspanning als je zou denken, wat dan weer veel met de zithouding te maken heeft.