De Giulietta QV met TCT is niet echt lichter, maar wel sneller dan de uitgezwaaide versie met de manuele transmissie. Zijn nul-tot-honderdsprint is twee tienden van een seconde sneller afgewerkt en dat verplichte spurtnummer neemt in het vernieuwde model dus nog maar 6,6 tellen in beslag. Met de 'launch control' ingeschakeld welteverstaan. Toppen doe je voor de volledigheid bij 244km/u.

Enkel met automaat

De Giulietta QV gedraagt zich anno 2015 exact hetzelfde als ons testexemplaar van enkele jaren geleden. Snel maar allesbehalve brutaal en dus zeer onder invloed van bemoeizieke rijhulpsystemen. Het enige grote verschil is dat nu ook de TCT zich in het gebeuren mengt. Daarvan is het niet zozeer de duurtijd van de verzetswissels maar de matige afstelling van de elektronica die irritatie opwekt. Soms lijkt de automaat niet goed te weten wanneer hij precies moet schakelen en dan doen we het liever zelf. En dat kan nu dus niet meer op de oude manier, enkel met peddels achter het stuur. En die leveren niet altijd onmiddellijk de gewenste reactie op.

Of we nog opmerkingen hebben? Jazeker. Trek al maar een streep door de woorden 'feedback' en 'stuurgevoel', verwacht geen Renault Mégane RS-sensaties (ook niet in de sportiefste stand) en weet op voorhand dat de voortrein bij momenten moeite heeft om met de grote paardenstal om te gaan. Inderdaad: de Giulietta QV durft bij de start weleens door te slippen, zeker als het nat is. Al is het nu ook niet allemaal kommer en kwel. De geblazen viercilinder is gewillig en klinkt best opzwepend. Veel minder - en terecht - dan in een 4C met optionele Akropovic-uitlaat, maar toch.

Dorstige benzine

Wij klokten na de testweek af op een gemiddelde van 12l/100km in plaats van de opgegeven 7l/100km (162g/km CO2). Dat heeft deels met de rijstijl, maar vooral ook met de motor te maken. Al geldt hier natuurlijk ook: wie bewust weinig wil verbruiken, koopt een minder krachtige benzine of diesel.