Met de rijeigenschappen zijn we eindelijk beland bij de rubriek waarin deze Continental het verschil maakt. Hij ligt lager tegen de grond, heeft een andere afstelling van de dempers en van de permanente vierwielaandrijving. Hij mag dan nog steeds 2,3 ton wegen - deze achtpitter moet wél de indruk wekken een sportieve auto te zijn. Iets waar geen enkele andere Continental mee weggeraakt. En de eerste tekenen, bij het starten van de 528pk en 680Nm sterke achtcilinder zijn zeer hoopgevend. De V8 produceert immers een diepe, ruige roffel die van veel enthousiasme getuigt. En met de transmissie - een achttrapsautomaat - in sportstand houdt hij die toon aan, terwijl hij anders tijdens het rijden naar de achtergrond wordt verwezen.

Snel was hij al

We kunnen het nog hebben over z’n acceleratietijd van 4,5 seconden of topsnelheid van 309km/u, maar dat zo’n Continental met het grootste gemak oerend hard wou, is geen nieuws. Bochten, daar had hij schrik van. En het dient gezegd dat Bentley z’n belofte om daar wat aan te doen, nakomt. Het is indrukwekkend hoe veel effect enkele subtiele aanpassingen kunnen hebben. Zelfs in z’n meest comfortabele stand - die we dan wel prefereren - is z’n koets erg goed onder controle te houden en kreeg de voortrein een snedigheid die we nog niet eerder bij Bentley terugvonden. Zelfs als de limiet wordt opgezocht blijft het onderstuur binnen de perken. En wat meer is: de V8 S slaagt erin snel en voorspelbaar te zijn zonder ooit de indruk te wekken zijn bestuurder te willen betuttelen. Daarom is hij ook echt leuk. Een evenwichtsoefening die voor menig autoconstructeur onhaalbaar lijkt.

Op papier is dit met een verbruik van 10,6l een erg zuinig Bentley, maar dat cijfer gaat uiteraard overboord zodra je de 2 ton vierwieler op een beetje vlotte manier naar je bestemming mikt. Dubbel zo veel uit de tank laten verdwijnen kan dus ook. We kunnen met clichés stellen dat een Bentley-klant daar niet van wakker ligt, maar ook die tijden veranderen.