Suzuki Vitara 1.6 DDiS AllGrip Rijgedrag

Bekijk 20 foto's
Door: BV 06-03-2015

Onderhuids heeft deze nieuwe Vitara meer gemeen met de SX-4 dan met de Grand Vitara die nu mag wegdeemsteren in de geschiedenis van het bedrijf. Z’n ophanging (McPhersons vooraan, vervormbaar U-profiel achteraan) en de 1.6l dieselmotor van Fiat-origine zagen we daar al eerder. Die eenheid levert 120pk en 320Nm en is gepaard aan een correct schakelende zesbak. ‘Correct’ is ook wat we zullen zeggen van de prestaties. Die zijn niet uitzonderlijk goed, maar evenmin erg slecht. 100 staat bij deze vierwielaangedreven variant na 12,4 seconden op de teller. En je kan doorstomen tot 180km/u. Het is handig meegenomen dat de Vitara sneller aanvoelt dan hij eigenlijk is, wanneer je de eerste oefening probeert te reproduceren. Hij wordt er overigens wat in gehinderd door lange versnellingsbakverhoudingen. Die zijn er natuurlijk om het verbruik te drukken. Dat is dan ook voorbeeldig laag. 4,2l/100km gemiddeld, of 111 g/CO2/km (106 g/km voor de voorwielaandrijver). Z’n gewicht werkt ook niet mee. 1,3 ton is genoeg. De instapper met 1.6 benzinemotor is 200kg lichter.

Prettig weggedrag

De ophanging is, zo las u al, niet bijzonder gesofisticeerd. In een berline van meer dan € 25.000 zitten we daarop te vitten, maar in dit segment is z’n structuur gebruikelijk. De afstelling is overigens lang niet slecht. In vergelijking met de meeste concurrenten is hij wat minder stug en rolt z’n koets dus wat meer in de bochten. Maar hij verteert ook meer kleine oneffenheden (een veel voorkomend en storend gebrek van nogal wat moderne auto’s). Een beetje ouderwets dus, maar op een goede manier. Je kan evenmin stellen dat hij in de bochten tegenwerkt. De voortrein bijt best gretig en z’n onderstuur is niet zo dominant als dat van de meeste concurrenten. Minder saai, leuker en omdat het ESP efficiënt is - net zo veilig. Dan nemen we het harde plastic er maar bij.

Vierwielaandrijving schiet ter hulp

De vierwielaandrijving is nu van het niet permanente type. Dat betekent dat de achterwielen pas tussenkomen als het moeilijk wordt, of wanneer je op de selectieknop aangeeft dat je dat wil. Zo’n systeem is ideaal voor wat occasioneel modder- of sneeuwwerk. Een skivakantie is bijvoorbeeld helemaal z’n ding. Met wielen een halve meter van de grond over rotsen klauteren? Nee, dat niet.

Geef commentaar
comments by Disqus