Op het interieur van de gefacelifte Focus gingen we eerder al eens uitgebreid in. We maken ons er ditmaal dan ook van af met de hoofdzaken: de materiaalkeuze ging erop vooruit en de ergonomie willen we nog steeds niet perfect noemen al zorgde Ford wel voor gevoelig minder knopjes op en rond de middenconsole. Dat het dashboard nog steeds zowat het drukst oogt van alle auto’s in dit segment vinden we bij deze versie wat minder problematisch. Het past beter bij de ook al niet zo bescheiden buitenzijde. Bovenop de boordplank zitten drie extra metertjes (turbodruk, oliedruk en olietemperatuur). Het is één van een handvol aanpassingen binnen het ST-recept. Je hebt ook nog aluminium pedalen, een afgeplat stuur, specifieke sierlijsten (met inbegrip van dorpellijsten) en de nodige ST-logo’s.

Nog steeds even praktisch

Aan het praktische aspect van de Focus doet het toevoegen van een krachtiger motor nauwelijks iets. In de koffer past dus nog steeds minimaal 316 liter (geen recordwaarde) en je kan de achterbank ook nog steeds neerleggen om er tot 1.215 liter in te stouwen. En natuurlijk is de verkregen laadvloer nog steeds niet helemaal vlak.

Goed steunende zetels

Evenmin helemaal vlak is de achterbank, waardoor inzittenden daar niet langer een beroep moeten doen op de handgrepen om op hun plaats te blijven tijdens het meer begeesterende bochtenwerk. Wel spijtig dat die meer gewelfde achterbank een optie is. De Recaro-kuipjes vooraan zijn dan weer altijd standaard en ze omsluiten perfect. Op de rijhouding valt evenmin iets aan te merken.