De motortjes worden almaar kleiner, dat is bekend. En eigenlijk worden de auto’s nog steeds groter, al zwemmen meer en meer autoconstructeurs tegen de stroom in. Dat is trouwens ook het geval voor deze Fabia. Die weliswaar niet langer wordt, maar breder. En hij staat ook op een grotere wielbasis, die wat meer stabiliteit met zich mee brengt. De beslissing om die extra centimeters toe te voegen is eigenlijk vooral technisch van inslag. Op deze manier kan de VW-Groep de motor-versnellingsbak-combinaties van de MQB-lijn (typisch die van de Golf en Octavia, maar er komen zo’n 30 modellen op) inlepelen. Dat is goedkoper. Bovendien heeft de Fabia daardoor recht op een zesbak, terwijl die twaalfhonderd met z’n 90pk ook al niet meer te behelpen is. Het ding heeft zelfs opvallend weinig moeite met autostradekilometers en is naast erg stil ook behoorlijk zuinig.

Eenheidsworst

Ja, de Fabia is eenheidsworst. Met je ogen dicht kan je toch echt niet zeggen of je in een Polo of een ander product van de almaar uitdijende Duitse groep zit. Op wat minieme nuances na is de ophanging hetzelfde (halfzacht maar behoorlijk gedempt), het stuurgevoel hetzelfde (weinig gevoel, maar adequaat bekrachtigd en voldoende precies), de afwerking gelijkaardig… maar de Skoda is wel nog steeds een tikkeltje goedkoper dan de Duitser. Je kan echter al een tijdje niet meer spreken van een echte prijskraker. Zet er maar eens een Dacia naast. Aardig rijden doet hij echter wél en omdat de remmen nu in de bochten een handje komen helpen, is hij ook wat snediger dan voorheen zonder ook maar één sikkepit aan voorspelbaarheid in te boeten. Dat smaakt dus lang niet slecht, die eenheidsworst.