Opel ontwikkelde de Adam van een idee uit tot een productiemodel in amper 3 jaar tijd. En de Rocks, die vorig jaar als studiemodel op het Autosalon van Genève stond, werd zelfs klaargestoomd voor productie in enkele weken. En dat is echt te kort. Het verschil is amper 1,5cm veerweg, maar het is duidelijk dat het behoorlijk veel verschil uitmaakt. Zeker in combinatie met de 18-duimers waarmee de testvloot was uitgerust. Terwijl we de gewone Adam in verhouding tot z’n nogal simpele architectuur met McPhersons vooraan en een vervormbare traverse achteraan opvallend goed gedempt en prettig sturend vinden, zijn die eigenschappen hier ver te zoeken.

Te veel vermogen

Ja, het is maar 115pk en 170Nm, maar het is meer dan de voortrein op een degelijke manier kan verwerken. Daarom hollen de voorwielen steevast achter oneffenheden in de weg aan en de besturing is nu ook weer niet zo communicatief dat je dat zelf efficiënt kan opvangen. Als alles perfect verloopt duikt de Adam Rocks nét onder de 10-tellen acceleratiegrens en kan je tot 196km/u halen. Maar we voorspellen dat de sterren niet al te vaak exact goed zullen staan. Dat nieuwe motortje draait overigens wel zijdezacht en de amper 40kg wegende zesversnellingsbak schakelt voldoende zuiver. En da’s een deel van het probleem. Ingenieurs kunnen het nu eenmaal niet laten om overal het karakter uit te ontwikkelen. Weg is de typische driecilinderbrom - en die is de helft van de pret.

De vermaledije 18-duimers zijn overigens niet alleen veel te hard of nopen tot veelvuldige stuurcorrecties - ze geven ook nog eens erg veel rolgeluiden door. Alsof de extra decibels van het dak niet voldoende zijn. Wij zouden het wel weten: de standaard 17-duimers met 215/45-rubber is ruimschoots voldoende, dank u.

Verbruik

Op papier verstookt de Adam Rocks 1.0 115pk 5,1l/100km, maar ook dat is weer een liter - misschien zelfs twee - te optimistisch. Dat hij echter niet elk excuus aangrijpt om de drinkebroer uit te hangen zoals Fiat’s TwinAir tweecilinder dat doet, is wel duidelijk.