Onze Insignia Sports Tourer wordt aangedreven door een tweeliter turbodieselmotor die 140pk bij 4.000tr/min en een aardige 350Nm koppel (370 met overboost) tussen 1.750 en 2.500tr/min produceert. Maar wie nog lager in de toeren gaat, bij het vertrekken bijvoorbeeld, krijgt bij het opschakelen te maken met een slecht aangrijpende tweede versnelling. Dit valt met name op bij snelheden beneden 10km/u. De verhoudingen van de manuele zesbak zijn ook gewoon te lang en de krachtbron moet niet minder dan 1.733kg in beweging krijgen. Van dat hoge gewicht ben je je overigens ook tijdens het remmen gewaar. Eenmaal in de comfortzone - vanaf 1.800tr/min - accelereert onze testwagen wel merkbaar vlotter en is de motor voldoende gewillig. Maar reken niet teveel op de sportmodus van het (optionele) adaptieve onderstel om voor de gewenste dosis dynamiek te zorgen. Comfort en stabiliteit zijn hier de sleutelwoorden.

De ingenieurs wijzigden de ophanging en de programmatie van de elektrische stuurinrichting. Bij de achteras werden liefst 60% van de onderdelen aangepast. En dat is een goede zaak, want het stuur reageert merkbaar natuurlijker op input en zelfs met 18-duimers is duidelijk dat kleine oneffenheden met minder tegenzin geabsorbeerd worden dan voorheen.

In minder dan 11 tellen zit onze 140pk sterke leenauto niet aan 100km/u en de top ligt op 200km/u. Directe concurrenten zoals de VW Passat en Peugeot 508 SW zijn haast een seconde sneller. En wat het testverbruik betreft, dat zit bijna 3 liter boven de door Opel opgegeven 3,9l/100km (104g/km CO2). Wij kwamen ertoe door ongeveer 40% op de autosnelweg en 60% in de bebouwde kom te hebben vertoefd. De 2.0 CDTi voldoet aan de Euro5-norm.