Over de zestienhonderd diesel hebben we ons in de berline al gebogen. We richten onze peilen bij deze eerste test van de break daarom op de tweeliter diesel in combinatie met een nieuwe, efficiënte zestrapsautomaat (van het conventionele type) van fabrikant Aisin. De motor, met 150pk en 370Nm voldoet aan de Euro 6-uitstootnorm, onder meer dankzij de toevoeging van AdBlue in het uitlaatkanaal. De automaat etaleert een consumptiecijfer van 4,2l/100km en een CO2-afgifte van 108gr/km. Een cijfer waar we in de kennismaking steevast twee liter over gingen, maar in elk geval wel fiscaal verteerbaar hoort te zijn. Het ligt overigens maar één deciliter hoger dan wanneer je zelf de versnelling kiest.

De krachtcentrale heeft een gezonde reserve, maar mist wat prik onderin de toeren en duwt ook niet zo lang door. Een rechtstreeks gevolg van de strengere uitstootnormen. Een probleem vormt het echter niet, wat te danken is aan de automatische transmissie. Die walst met een alerte houding en snelle, beschaafde overgangen als de beste om de moderne dieseleigenschappen heen. De prestaties zijn ook bevredigend. 8,9 seconden voor de geijkte sprint, en 209km/u als topsnelheid. En dan komt er nog een 180pk sterke variant aan voor wie graag nog vlotter door het verkeer gaat.

Het kleine stuurtje vlakt ook hier wonderwel de tekortkomingen van de gevoelloze elektrische bekrachtiging weg, al blijft centreren een moeilijke oefening. Het weggedrag is een tikkeltje minder snedig dan bij de berline. Wellicht omdat de ingenieurs een grotere veiligheidsmarge hanteerden bij de afstelling. Kwestie van ervoor te zorgen dat de door een vervormbare traverse in het gareel gehouden achterwielen ook bij volle belading in het spoor blijven. Het ding van A naar B sturen blijft echter een ervaring die we in recente tijden zelden zo prettig hebben geweten. Er zijn ook geen echte minpunten te betreuren.