Dat de krachtbron in het midden ligt, heeft uiteraard een gigantische invloed op het weggedrag. Het kart-gevoel, zeg maar, dat je niet kan vergelijken met een sportwagen met de motor voorin.
De gewichtsverdeling is fenomenaal. We voelen ons als het ware één met de machine - rekening houdend met de fijne grens van het toelaatbare eigen aan het middenmotorconcept - en krijgen alle info over het wegdek via een onbekrachtigd(!) stuurwiel te verwerken. En dat reageert met de precisie van een doktersmes op elke draaibeweging. De draaicirkel is enorm, hebben we meermaals ondervonden, maar dankzij het stuurgedrag gecombineerd met het superstijve chassis en een strakke doch voldoende gedempte ophanging weet je exact wat deze Italiaan aan het doen is, en waar hij naartoe wil. Hou op een oneffen wegdek uiteraard wel rekening met de impact op het stuurwiel. Dat mag je echt geen eigen willetje gunnen.
Topsportprestaties
De 1.742cc-benzinemotor beschikt over een aluminium cilinderblok, een hoorbaar klikkende directe benzine-injectie en variabele kleppentiming op zowel de ingaande als de uitgaande kleppen. Een erg soepele centrale. 80% van de beschikbare 350Nm trekkracht is er al vanaf 1.750t/min, wat uiteraard te danken is aan de aanwezigheid van de turbo, al is het nu ook niet zo dat hij er aan eender welk toerental als een speer vandoor schiet. Ideaal is de naald boven 4.000 toeren houden, en dan kan de pret niet op. Zijn maximale vermogen van 240pk staat bij 6.000tr/min volledig ter beschikking. Vanuit stilstand naar 100km/u sprinten lukt hem in 4,5 seconden en toppen doet hij bij 258km/u. En stopkracht? Dat heeft de 4C ook voldoende. Hij laat zich daarin makkelijk doseren, maar er is wel behoorlijk wat druk voor vereist. Op de verbruiksschaal tenslotte haalt Alfa Romeo een gemiddelde van 6,8l/100km aan. Dat komt neer op 157g/km CO2. Zeer relatieve cijfers, als je het ons vraagt.
Geen handbak
Zelf schakelen doe je met de peddels van de TCT-zestrapsautomaat met dubbele koppeling. Het gaat om een doorontwikkeling van de eenheid die ook in de Giulietta en Mito aan de kleine, geblazen krachtbron wordt gepaard. Er zijn snellere systemen, maar klagen doen we niet. Bij sportieve verzetswissels wordt de ruggengraat op een schokgolf getrakteerd en ook dat draagt bij aan het totaalgevoel dat deze 4C zo appetijtelijk maakt.
Ongehoord
Kies je voor de optionele Akrapovic sportuitlaat (zeker doen!), dan wordt je bij elke dot gas verwend op een soundtrack zonder weerga. Een mooier klinkende vierpitter is ondergetekende nog niet tegengekomen. Al is de 4C-met-versterker vooral ook erg luid en komt hij uitermate bruut over. En omdat Alfa Romeo ook niet ongevoelig is voor schizofrenie kan je met een knop kiezen of de 4C eerder dociel of juist erg agressief overkomt. De schakelknop keeg naast de gekende Dynamic, Natural en All Wheather-instellingen daarom ook nog een ‘Race'-instelling.
