Als er al wat mis was met de Continental Flying Spur, dan was het ongetwijfeld het uiterlijk. Erg elegant, ja, maar eveneens erg klassiek. Misschien zelfs wat oubollig. Dat is samen met de benaming Continental verdwenen. Hoewel we het hier nog steeds hebben over een facelift - zij het een behoorlijk ingrijpende wat het plaatwerk betreft - meet het eindresultaat zich duidelijk een andere pose aan. Vooraan zien we nog steeds de dubbele ronde koplampen, maar de ganse neus werd toch wat hoekiger. De Flying Spur eist wat assertiever z’n plaats op de weg op. Hij heeft er ook echt nodig, want de voetafdruk is zo maar eventjes 5,3m lang en 1,97m breed.

Waar de Flying Spur echter het meest radicaal breekt met z’n voorganger is ter hoogte van de bips. Bij de achterste wielen ontspruit op de flanken een nieuwe vouwlijn die erg veel karakter aan de koets verleent en de kofferklep, achterlichtunits en -bumper zijn helemaal nieuw. Weg is het brave van de Continental - deze Flying Spur is zeker van zichzelf.