We springen meteen in het diepe. De 3-reeks is een uitstekend rijdende auto waar weinig objectieve bezwaren tegen te maken zijn. De besturing is erg lineair, de dieselmotoren zijn krachtig en zuinig en het weggedrag is neutraal. Tegelijk zorgt de gevoelloze (elektrische) stuurbekrachtiging en een wat meer op onderstuur afgesteld onderstel ervoor dat de pretfactor wat is verwaterd. We herhalen dat even omdat deze 420d exact hetzelfde oordeel krijgt. Onze hoop dat BMW het geheel avontuurlijker afstelde dan de berline is ijdel.
Waar de 420d wel een pluim voor in de hoed steekt? Het veercomfort. De McPhersons op de vooras en de vijflink-achteras zorgen voor een uitstekende wielgeleiding en hoewel veer en dempers de koets strak in het gareel houden, wordt je als bestuurder van nagenoeg alle schokken gevrijwaard. Meer dan zomaar een beetje hebben we te danken aan de bescheidenheid van het schoeisel. De 17-duimers waarrond ook nog eens winterbanden (die soepeler zijn) zitten, maken het verschil.
De tweeliter dieselcentrale wekt 184pk en 380Nm op. Dat is voldoende voor een erg puike sprinttijd van 7,5 seconden en een top van 240km/u. Om bovenop de rationeel afgestelde bodemplaat ook de sensatie van snelheid op te wekken volstaat dat echter niet. En nochtans kunnen we ditmaal niet stellen dat de demping van de dieseleenheid daar voor veel tussenzit. Die ratelt immers behoorlijk. En nu we toch bezig zijn. Telkens de start/stop-installatie de motor weer tot leven wekt (in theorie dus bijna elke keer je stil staat), gaat dat gepaard met een stevige trilling in de versnellingspook. Bij de (vorige) eerste generatie konden we dat nog door de vingers zien, maar die kwaal had nu toch echt verleden tijd moeten zijn.
Met start/stop en een geoptimaliseerde weerstand, scoort de 420d wel uitstekend op vlak van verbruik en CO2. De opgegeven cijfers zijn respectievelijk 4,7l/100km en 124gr/km (automaat: 4,6l en 121gr/km). Doe er twee liter bij en je hebt een getal dat je probleemloos zelf kan evenaren zonder permanent in eco-modus te rijden. Over modi gesproken - de boordcomputer biedt je ook hier de mogelijkheid om de aandrijflijn aan te scherpen, maar de extra dosis nervositeit draagt eigenlijk weinig (lees: niets) bij. De catalogusprijs is dan wel pittig - fiscaal is dit een meevaller. Als je in Vlaanderen woont tenminste.
