Dat elektrische auto's in ons land zelden in het verkeer worden opgemerkt, heeft te maken met beperkingen als het gewicht, de actieradius en natuurlijk de kostprijs. Die laatste factor is in dit geval een heet item. De BMW i3 kan met z'n beginnend kostenplaatje van € 35.500 moeilijk een prijskraker worden genoemd, en al zeker niet wanneer toebehoren als de laadbox voor thuis (en de installatie ervan) of een extra laadkabel voor publieke snellaadstations worden aangekruist. De versie met Range Extender en een 9l tellende brandstoftank maakt je zelfs nog armer.
Het betreft een compacte wagen, wat inhoudt dat de zitruimte achteraan beperkt is en de koffer met 260l volume niet bepaald ruim kan worden genoemd. En de tegengesteld openende achterportieren of 'zelfmoorddeuren' mogen dan erg trendy wezen, praktisch zijn ze in de praktijk niet. Anderzijds liet BMW zich voor de binnenzijde wel van z'n creatieve kant zien. Dat merk je bijvoorbeeld aan de zwevende, glanzend zwarte displays die behalve erg veel licht reflecteren ook heel wat informatie op een overzichtelijke manier aan de bestuurder serveren. Maar ook aan de (minder geslaagde) plantaardige vezelstructuur voor de deurpanelen en een deel van de boordplank, of aan de zetelbekleding uit gerecycleerde PET-flessen. Over de ergonomie aan boord hebben we weinig te klagen.
Onder zijn met carbonvezels versterkte koetswerk zin monocoque uit koolstofvezel, wat een erg rigide structuur oplevert. Op gebied van veiligheid voldoet de i3 uiteraard aan de hedendaagse normen, zonder echter rijkelijk te zijn uitgerust. Wel kan je de optielijst aanspreken om enkele extra's aan het pakket toe te voegen. Zoals een achteruitrijcamera met een automatische parkeerfunctie, of een camerasysteem met een snelheidsregelaar die de snelheid op die van de voorligger afstemt.
Rijden doet onze testwagen puur op elektriciteit, en dit dankij een 125kW en 250Nm koppel opwekkende elektromotor die de erg smalle achterwielen aandrijft. De prestaties zijn in ieder geval niet min. Naar honderd sprinten lukt in amper 7,2 seconden, terwijl de top elektronisch is ingesnoerd op 150km/u. Kwestie van de (op papier) 130km tellende actieradius niet nodeloos te verkleinen. Tijdens de rit wordt remenergie opgeslagen en wordt er automatisch (en flink) afgeremd van zodra het gaspedaal wordt gelost. Zelf remmen hoef je in deze i3 dus nauwelijks te doen. De i3 rijdt correct, maar op stuurgevoel hoef je in ieder geval niet te rekenen. De rest van de foto's kan je hier bekijken.
