Laat ons beginnen met de aankleding te bespreken. Het overwegend zwarte interieur van onze testwagen is doorspekt met harde plastics die lang niet allemaal even krasbestendig zijn. Al is het geheel wel netjes in elkaar geschroefd en straalt het degelijkheid uit. In vergelijking met dat van de vorige generatie is het dashboard drukker vormgegeven, maar tegelijk ook moderner en stijlvoller. Mindere punten komen in de vorm van het absurd kleine handschoenkastje en het ontbreken van een afsluitbaar opbergvak tussen de voorste stoelen.
Over de algemene ergonomie zijn we best tevreden, zonder dat de Swift met een monsterscore gaat lopen. Dat komt onder meer omdat de meest rechtsgelegen knopjes op de middenconsole net niet buiten bereik vallen, en omdat rij-informatie enkel op de ouderwetse manier kan worden geraadpleegd. Via lange knopjes in de tellerpartij dus, wat zeer onhandig is tijdens het rijden. Ook missen we een degelijke - lees: niet zo klein uitgevallen - steun voor de linkervoet, liefst voorzien van een metalen plaatje zoals op de pedalen werd aangebracht. Zulke elementen belichamen de sportieve inborst van deze wagen, net als de rode stiksels voor stuur en zetels en de rode omlijsting rond de tellers. Veel interieurverschillen met een standaard-Swift zijn er niet te vinden.
Al is die laatste stelling buiten het meubilair gerekend. De Swift Sport is uitgerust met fijn ogende kuipjes die niet enkel voortreffelijk zetelen, maar ook meer zijdelingse steun bieden dan je in eerste instantie zou verwachten. De stoelen zijn net als het met knopjes bezaaide stuurwiel in de hoogte en diepte verstelbaar. Een correcte rijhouding vinden we snel.
Deze rubriek eindigen doen we met een verdere opsomming van de uitrusting. Daartoe behoren een radio met tuner/CD/MP3/BT, een USB-poort en een 12V-stekker, maar ook automatische airco, elekrische ruiten voor- en achteraan en een pollenfilter. De bediening van de elementen gaat van een leien dakje, al hoort de schermweergave in een vorig tijdperk thuis. Het doet denken aan de eerste hifi-installatie waar we op twaalfjarige leeftijd de halve buurt mee op stelten hebben gezet. Geen echte kritiek, maar wel het vermelden waard.
