Zowel de diesel als de benzinemotor waarop het vlagje ‘nieuw' prijkt, pakken uit met een technische innovatie. De dieselmotor heeft het i-Art gedoopte systeem dat per cilinder de brandstofinjectie controleert en aanpast. De benzine heeft dan weer zowel een compressor (vooral actief bij lage toeren) als een turbo (die de drukvulling levert bij hogere omwentellingsnelheden). De diesel overklast op papier de vijfcilinder van het merk, terwijl de tweeliter vierpitter benzine net zo veel kracht opwekt als de zescilinder met een liter meer inhoud. Toch zal je liefhebbers niet spontaan zien jubelen bij de verandering. Karakter is de reden. Volvo's vijfcilinder diesel produceerde een diepe klank die van achter de pedalen leek te komen. De nieuwe klinkt overigens nog steeds goed en discreter. Maar het is niet hetzelfde. En de benzine gaat qua klankbeeld helemaal uit de bocht.
Volvo werkte aan de uitlaatlijn en speelt zelfs wat vals door klank te simuleren via de luidsprekers, maar doel raken doet het niet. Er zijn auto's die dankzij de aanwezigheid van een compressor ronduit briljant klinken (denken we onder meer aan de eerste generatie Mini Cooper S). Maar de T6 hoort er niet bij. We kunnen er de vinger niet meteen op leggen tot een collega opmerkt dat de klank lijkt op die van een oude automaat die stuk is. Niet meteen een compliment als je ruim 300pk onder je rechtervoet hebt zitten, maar het is niet anders.
Kijken we naar verbruik, uitstoot en prestaties, dan zie je waarom Volvo de omschakeling doet. Beide centrales voldoen nu aan de Euro 6 emissienorm. De diesel heeft vanaf 1.750tr/min ook nog eens 400Nm trekkracht ter beschikking. En dat zie je aan de prestatiecijfers. Zowel de manuele als de automatische variant haspelen de sprint af in 7,4 seconden. En hoewel de helft van alle beschikbare versnellingen een overdriveverhouding hebben, houdt deze motor voldoende trekkracht achter de hand om toch nog fluks op te schieten. Maar de formule wordt pas echt intoxicerend als je er ook het verbruik in mengt. De handbediende versie komt toe met 3,8l/100km. Dat is amper 99gr/km CO2. Dat zijn pluspunten voor de Vlaamse belastingadministratie - ook voor wie hem als leaser krijgt. De V60 zit 3 gram hoger.
De benzine speelt in een andere klasse. Met een sprinttijd van 5,9 seconden gaat die overigens net zo snel aan de honderd als de oude zes-in-lijn die nog steeds in de catalogus staat bij de vierwielaangedreven modellen. De topsnelheid gaat wel 20km/u in de min, naar 230km/u. Het verbruik maakt ook een duik. Gelukkig, want daar was het toch allemaal om te doen. En er ligt flink wat zalf op de amputatiewonde voor twee cilinders: nog slechts 6,4l/100km laat de viercilinder T6 nu optekenen. De zescilinder had meer dan 9 liter nodig. De CO2-uitstoot zakt van 231 naar 149 gram. Een automaat met 8 verhoudingen is voor de T6 standaard. En daarvoor voeren we toch nog een puntje van kritiek aan. Die zou wat alerter mogen zijn. Zo'n detail weegt echter nauwelijks op het goede rapport van beide modellen.
