Citroën heeft van het succes van de DS-reeks geleerd dat je best wel wat frivolere materialen en texturen mag gebruiken. En dat is de kunststof voor het dashboard, de zetelbekleding en pakweg de sierlijsten zeker aan te zien. Maar de tactiele sensatie of de kwaliteitsindruk naar Duits niveau tillen - dat hebben de Fransen duidelijk niet gedaan. En dat is toch een gemiste kans.
Ruim, gerieflijk en comfortabel is de Picasso des te meer. Vooraan kan je dwepen met een goed zittende bestuurderszetel en een stuurwiel dat in hoogte en diepte verstelbaar is (maar nog steeds een tikkeltje te horizontaal is opgesteld). Achteraan heb je dan weer drie individuele zetels die over 15cm op rails te verschuiven zijn en waarvan de rugleuning instelbaar is. Het grote verschil met z'n kleinere broer wordt echter achter de C-stijl gemaakt. Daar zitten immers nog twee zitjes in de vloer geborgen. Die eruit halen is overigens wat meer werk dan we zouden willen (je moet de koffervloer apart omvouwen), maar het resultaat is voor kinderen wel te pruimen. Zet je de tweede zitrij zo ver mogelijk naar voor, dan vind je misschien zelfs volwassenen bereid om in de koffer te gaan zitten. Een nieuw opklapmechanisme voor de zetels op de tweede rij garandeert een betere toegang dan voorheen, maar die term is bij elk voertuig in deze categorie eerder relatief. Helemaal achteraan krijg je nu wel verse lucht toegevoerd. Citroën voorzag een extra set regelbare verluchtingsmonden.
Met het optionele lounge-pack worden ook de voorste inzittenden stevig verwend. Zetels met massagefunctie en zelfs een uitschuifbare voetensteun voor de pasagier, lijken recht uit de business-class van een vliegtuig te komen. Als het nu allemaal wat degelijker had geoogd en aangevoeld...
De koffer van de Picasso wordt ongetwijfeld vaker aangesproken dan het extra zitmeubilair. En daar doe je natuurlijk wel een goede zaak. Met vijf personen aan boord wordt het koffervolume zelfs nooit kleiner dan 645l. Wie in het weekend graag de plaatselijke doe-het-zelf-zaak overvalt, onthoudt best dat je tot 2,75m lange objecten kan laden.
Het glasoppervlak lijkt heel wat mensen tot een aankoop aan te zetten en de Grand C4 Picasso spant met maximaal 5,70m2 en een standaard panoramische voorruit wel de kroon. In de showroom oogt dat allemaal geweldig, maar al dat licht is tijdens het rijden soms behoorlijk hinderlijk voor de bestuurder. Die kijkt, en daarmee zijn we echt bij het laatste onderwerp in dit lijvige interieuritem beland, op een centraal opgesteld instrumentarium dat 12" diameter heeft en krijgt daaronder nog een aanraakgevoelig scherm. Dat laatste is goed te bedienen, maar Citroën heeft getracht de aanraakfuncties van een iPad na te bootsen en faalde schromelijk. O ja, je kan er ook apps op krijgen en terwijl die net iets beter werken dan bij sommige andere recent geteste producten, blijft het een onnodige marteling als je toch je smartphone op zak hebt. De afleesbaarheid en indeling van het eerder frivool vormgegeven digitale instrumentenbord is dan weer voortreffelijk.
