Met de Fiat-diesel in de neus weegt de SX4 net geen 1,3 ton. Niet echt zwaar, terwijl de 1.6l toch ook 120pk en 320Nm opwekt en gepaard wordt aan een correct schakelende zesbak, die evenwel erg lange verhoudingen heeft. Vier, vijf en zes zijn overdrives. Allemaal in het teken van een lage CO2 - de SX4 tikt af op een normverbruik van 4,4l en 115gr/km - maar voor het dynamisme betekent het weinig goeds. Je kan de centrale wel schakellui rijden, maar anderzijds beweegt er erg weinig als je probeert het model de sporen te geven. De honderdsprint neemt minstens 13 seconden in beslag (de tweewielaangedreven variant is een tel sneller) en de top is vastgesteld op 175km/u. De wat logge sensatie werd nog versterkt door het feit dat ons testexemplaar nauwelijks 120km op de teller had staan en echt nog niet wakker was.

Ophanging en stuurinrichting zijn allemaal halfzacht, of halfhard, afhankelijk van je levensvisie. Correct en comfortabel, erg homogeen ook. Lyrisch wordt je er niet van, en dat geldt evenmin voor het duidelijk onderstuurde karakter dat komt bovendrijven zodra je het gaspedaal dieper indrukt. Voorspelbaar is het natuurlijk allemaal wel.