Nee, we worden niet lyrisch van het interieur van de SX4. De vormgeving maakt dan wel gebruik van behoorlijke zwarte kunststoffen en zilverkleurige accenten (dus het voelt degelijk aan en het oogt bij de tijd), maar letterlijk drie minuten na het uitstappen herinner je je niets meer van de vormgeving. Die is dan ook erg generisch. Het feit dat we onze grijze massa moeten pijnigen om tot tekst te komen is anderzijds ook een goede indicatie van het feit dat er niets mis mee is. Anders waren we nu aan het klagen over de beperkte afleesbaarheid, de schamele afwerking, slecht steunende zetels, motor- of windgeluiden, de afwezigheid van een bruikbaar koffervolume, nutteloze opbergvakjes en zo kunnen we nog wel even doorgaan... Niets daarvan in de SX4. Het zit allemaal snor, en in de koffer past zelfs een erg aardige 430l. En ook achteraan voel je je weinig benepen. Het blijft alleen niet zo lang ‘hangen'. Ach ja...