Eigenlijk is de Rodius op technisch vlak een beetje een curiosum. En dan hebben we het niet over de 2-liter viercilinder dieselcentrale. Die is met een vermogen van 155pk en een trekkracht van 360Nm vooral erg actueel. We hebben het vooral over de structuur. Een correct schakelende zesbak stuurt het vermogen immers naar de achterwielen, waar een multilink-as ze op de ondergrond tracht over te brengen. De voorwielen zitten dan ook nog eens aan de uiteinden van een structuur met dubbele driehoeken, in plaats van de gebruikelijk McPherson-structuur en worden een richting opgelegd door een hydraulische stuurbekrachtiging. Leg die kaarten voor je uit - geavanceerde voorophanging, volledig onafhankelijke achterophanging, achterwielaandrijving en geen elektrische stuurbekrachtiging - en je hebt alle ingrediënten waarvan volumeconstructeurs beweren dat ze te duur zijn voor de middenklasse. En toch kan je niet stellen dat het de prijs aan te zien is.
De Rodius heeft tegelijk één erg grote handicap. Dat is z'n gewicht. Zelfs droog aan de haak slaat de naald door naar de foute zijde van 2 ton. Dat betekent onvermijdelijk dat er meer diesel uit de tank verdwijnt (7,6l/100km volgens de EU-cyclus) en wat meer CO2 de atmosfeer ingeblazen wordt (199gr/km), terwijl ook de prestaties erdoor aangelengd worden. SsangYong geeft eigenaardig genoeg geen acceleratietijd op, maar reken toch maar op 14 tellen. De top is dan weer wel officieel - 180km/u. De diesel levert echter al 190Nm vanaf 1.000t/min, waardoor het gewicht zich behoorlijk laat camoufleren en je nooit echt om trekkracht verlegen zit. En bij autostradesnelheden draait de centrale door de lange eindverhouding ook behoorlijk stil. Er worden natuurlijk geen nieuwe referenties neergezet, maar we hebben weinig reden om aan de klaagmuur te gaan staan.
Dat geldt overigens ook over het comfort en het weggedrag. De stuurinrichting geeft vertrouwen, het weggedrag is gezond en de stabiliteitscontrole komt alleen wanneer nodig kordaat tussenbeide. In vergelijking met tot busjes omgebouwde bestelwagens (zowat het enige dat even veel ruimte biedt) filtert de ophanging ronduit uitstekend. Alleen op een pokdalig wegdek speelt het gewicht de ondertrein parten. Een achteras die de lading compenseert was - gezien de grote stouwcapaciteit - nog beter geweest, maar op de keper beschouwd scoort de Rodius er goed. Wie had dat gedacht?