Zowat alle autoconstructeurs laten hun wagens steeds maar zwellen en hebben schijnbaar niet in de gaten dat de parkeerplaatsen die trend niet volgen, eerder integendeel zelfs. Je moet tegenwoordig dan ook niet meer in het D- of C-segment gaan shoppen om met een ruime break thuis te komen, want ook in het kleine B-segment staan er kandidaten klaar die aan al je wensen kunnen voldoen.
Goed nieuws dus voor Renault, want van de nieuwe Clio is er wederom een Grandtour variant te koop en van concurrentie is vooralsnog weinig sprake. Enkel de Skoda Fabia Combi en Seat Ibiza ST doen aanspraak op je eventuele aandacht. Bovendien speelt het in Renault's voordeel dat de troepen van designdirecteur Laurens Van Den Acker mooi werk hebben afgeleverd. De Clio mag er wezen, en oogt tegelijk ruim en dynamisch (lees: niet lomp). Een ruimtelijke indruk die onderbouwd wordt door de technische fiche, want de laadvloer kan desgewenst volledig vlak en als je de voorste passagiersstoel neerklapt, kan je stukken tot 2,48m laden alsjeblieft. Maximaal past in de koffer 1.380l, het segment indachtig is dat best indrukwekkend.
Maar binnenin is niet alles koek en ei. Zo stoort de riante hoeveelheid hard plastic, vooral omdat het te vinden is op onbegrijpelijke plaatsen - waar je je elleboog neerlegt en je handen aan het stuur houdt bijvoorbeeld. Wie de boordplank liever in felle kleurtjes bestelt kan dat, en dat is dan weer helemaal conform de tijdsgeest. Net als de ambitieuze R-Link interface, die internet en auto wil integreren. Leuk gevonden, al brengt het geheel weinig bij in vergelijking met een potente smartphone. En vooral: het is ook zeker niet goedkoper. Gelukkig hebben we op het zitmeubilair dan weer weinig aan te merken: Achteraan is de hoofdruimte met 15mm toegenomen en ook de knieën van volwassenen worden er gespaard. Bovendien zitten de zetels best comfortabel.
De prijsvork ten slotte gaat van € 14.100 voor de kleinste benzineslurper tot € 21.700 voor de 120pk sterke GT, met daar tussenin een hoop benzines en diesels die elk op zich bij de betere in het aanbod horen. Instinctief mag je dan misschien wel de neiging hebben eerst in het dieselschap te gaan kijken, maar de benzines hebben het tegenwoordig voor het zeggen in dit segment. En maar goed ook. Want op de 90pk sterke TCe driepitter in onze testwagen hebben we niet gesakkerd. De turbobenzine met een longinhoud van amper 0.9 liter staat garant voor behoorlijke prestaties (0-100km/u in 12,2s), een lage CO2 uitstoot (105g/km) en aanvaardbare benzinedorst (6,4l/100km tov. opgegeven 4,5l/100km). Voor elk wat wils dus, alleen jammer dat Renault het onderstel erg on-Frans hard heeft afgeveerd, of de score van deze frisse verschijning had nog hoger geweest.
