Er was een tijd dat de pick-up een beetje het zwarte schaap was in het onverharde. Met hun onhandig lange wielbasis en dito lengte waren ze minder interessant voor de echte terreinrijder. Maar nu de bonkige 4x4's van weleer ofwel compleet zijn uitgerangeerd ofwel zijn gepromoveerd tot onbetaalbare luxekarren, heerst voortaan de pick-up over modder en zand. We meten de Ranger dan ook af op die kwaliteit, al is een gezond rijgedrag haast even belangrijk omdat de particulier dergelijke wagens uiteraard elke dag wil kunnen inzetten. Omdat de Ranger een Ford is, zijn onze verwachtingen in beide disciplines dan ook hooggespannen.
Gelukkig maakt de Ranger deze ook meer dan waar. Op het asfalt doet de pick-up goed zijn best om zijn hoge zwaartepunt en dito gewicht te verbergen. Ook de typische springerigheid in onbeladen toestand lijkt wel verleden tijd. Uiteraard snijdt de Ranger de bochten minder snedig aan dan een personenwagen en neemt alles een beetje meer tijd in beslag, maar geen pick-up rijder die zich daar aan zal storen.
Ga je het terrein in, ook dan doet de Ranger zijn stoere uiterlijk alle eer aan. Het ladderchassis en de inschakelbare vierwielaandrijving met transferbak worden in onze testwagen aangevuld met een heerlijk dociele automaat, wat rustig over hindernissen kruipen tot een aangename bezigheid maakt. Met een bodemvrijheid van 230mm, lange veerwegen en een doorwaadbare diepte van maar liefst 80cm kan de Ranger ook het ruigere werk aan, al monteert Ford standaard eerder op het asfalt toegespitst schoeisel en ervaren we de afwezigheid van een (optionele) sper toch als een gemis. Niet dat wij deze nodig hadden tijdens onze uitstapjes in het bos, maar de ondergrond ligt er tijdens deze test dan ook kurkdroog bij.
Deze Wildtrak komt altijd in combinatie met de 3.2 vijfcilinder, een 200pk en 470Nm turbodiesel die naar keuze kan gekoppeld worden aan een manuele zesbak of automaat (+ € 1.200). Deze krachtbron levert voldoende vermogen om ook in het dagelijkse verkeer vlot voor de dag te komen, al vermoeden we dat de 150pk variant, een 2.2 TDCi, niet echt onder zal moeten doen. Bovendien brengt de 3.2 niet geen voordeel mee wat het laadvermogen (circa 1.100kg) of sleepvermogen (3,5 ton) betreft. De 3.2 presteert natuurlijk beter en klinkt leuker, maar is ook ietsje gulziger. Met een normverbruik van 10,4l/100km doet hij 1 liter minder goed dan de 2.2. En wij tikten, net omgekeerd, op één litertje meer af.
