Ook over het interieur hebben we ons oordeel eerder al uitgebreid neergeschreven. En omdat ook hier geen wijzigingen te noteren vallen, beperken we ons tot het oplijsten van de plus- en minpunten. Om zalvend te kunnen eindigen, eerst de kritiek.

Honda is een merk dat fier is op z'n motoren. Niet op z'n interieurontwerp. Dat merk je aan het gebrek aan fantasie, terwijl de focus op de Amerikaanse en Japanse markt blijkt uit de materiaalkeuze. Die is weliswaar beter dan bij de vorige generatie, maar nog niet in staat om met de betere Europese producten te concurreren. En er wordt nog wel eens een ergonomisch foutje gemaakt.

Waar de CR-V mensen mee over de streep trekt is met rationele elementen. Zo is het interieur in de eerste plaats ruim en comfortabel. Er is wat meer hoofdruimte dan voorheen, ondanks een wat lagere daklijn. Honda zet de zetels immers bijna 4cm lager, waardoor je zit- en rijhouding weer wat dichter in de buurt van die van een conventionele hatchback komt.

De opendraaiende kofferklep is al lang vervangen door een exemplaar dat gewoon naar boven opengaat. Dat blijkt toch gewoon handiger te zijn, vooral als je niet moet springen om eraan te kunnen. Achter de klep is een hoop ruimte. Met alle zitplaatsen in gebruik past er 589l in. Aan weerszijden van de koffer zit een hendel waarmee je zonder inspanning en in enkele seconden de achterbank (volgens een 60/40 verhouding) plat legt. Dan gaat er 1.669l in.