Vergelijken met een vorige Captur kan natuurlijk niet, en daarom refereren we alweer naar donorwagen Clio als we een blik werpen op de binnenkant. Ook hier zijn de personaliseringsmogelijkheden indrukwekkend. Twee interieurkleuren - licht en donker - en zes lakken voor de interieurinleg vormen de basis. Afhankelijk van het uitrustingsniveau kan je vervolgens opteren voor vier verschillende bekledingen zonder, en zes bekledingen mét ritssluiting. Deze 'Zip Collection' laat toe de stoelbekleding te verwijderen, om ze te reinigen of te vervangen. Afkruiden tenslotte doe je door te kiezen uit één van de drie themapacks, die het stuur en de bekledingen afstemt op de koetswerkstripings. Allemaal erg leuk en doordacht op elkaar afgestemd, al stellen we vragen bij de houdbaarheid van dit alles. En dan hebben we het zowel over het feit of je het allemaal net zo fris en hip vindt een aantal jaren later, maar evengoed over de kwaliteit van al die versieringen. Sommige interieurstripings leken ons immers geen lang leven beschoren ...
Datzelfde denken we ook van het R-Link systeem. Op zich werkt deze interface tussen auto en internet prima en werd het netjes geïntegreerd in de boordcomputer. Bijvoorbeeld bij de Coyote app, maar we vrezen toch dat Renault de drempel voor de klant heel hoog legt als het eenvoudige diensten als het weer, e-mail en dergelijke na een testperiode betalend maakt. De € 560 die het merk voor het systeem vraagt (inclusief TomTom navigatie) moet worden aangevuld met een abonnement dat tussen € 69 en 144 kost op jaarbasis. Zowel de aanschaf als het abonnement kosten flink meer dan een beetje smartphone met 3G toegang, en dan spreken we nog niet eens over het véél grotere aanbod aan apps of de frequentie waarmee deze worden opgefrist en verbeterd.
De Fransen wilden zoals gesteld de voordelen van een monovolume, een suv en een berline met elkaar combineren. In het interieur ziet zich dat respectievelijk vertaald in een mild verhoogde rijhouding (10cm hoger dan in de Clio), een grote koffer en dito passagiersruimte en tenslotte een beperkte dakhoogte. De Captur staat weliswaar op hetzelfde platform als de Clio, met een licht verlengde wielbasis (2,60m) is er 75mm meer knieruimte voorhanden voor de achterpassagiers en dat is een pluspunt. Het blijft ons verbazen met welk gemak B-segmenters tegenwoordig hele gezinnen in comfortabele omstandigheden kunnen vervoeren, en dat is in de Captur niet anders.
De koffer slikt 377 liter en dat is puik, maar helemaal mooi wordt het als je de achterbank volledig (16cm) naar voren schuift (standaard!) wat een volume van 455 liter liter oplevert. Die achterbank is trouwens neerklapbaar in twee delen, vormt desgevallend een vlakke laadvloer en komt met een verwijderbaar en omkeerbaar (stof/wasbaar) oppervlak. En omdat Renault de koning van de opbergvakken is, levert de som van alle in het interieur verstopte prullenplaatsjes een flinke 27 liter op. Zelfs het handschoenkastje wordt in de Captur een handig opbergvak, want Renault toverde het om tot een lade met maar liefst elf liter inhoud. Een kleine laptop past er netjes in. Niet alle snufjes zijn op elk uitrustingsniveau voorhanden, je moet je weg zoeken tussen Life, Zen en Intens om te weten wat op welk niveau wordt gemonteerd.
