Als je een blik werpt op het aanbod kleuren en motieven wordt meteen duidelijk waar de klepel hangt. Negen koetswerkkleuren zijn er, die allemaal gecombineerd kunnen worden met één van de drie dakkleuren. Een eenvoudige rekenoefening leert ons dat we 27 combinaties voorgeschoteld krijgen, al blijft het daar niet bij wat keuzemogelijkheden betreft. Verschillende kleurpakketten laten immers toe de sierlijsten op het radiatorrooster, de randen rond de mistkoplampen, de onderste beschermstrips aan de deuren en de sierstrip op de achterklep van een zwart, oranje, ivoor- of chroomkleurige tintje te voorzien. En als je buurvrouw dan toch nog exact dezelfde combinatie heeft besteld, zorgt een selectie uit één van de drie velgkleuren en de verschillende stripings op de motorkap, het dak of de achterklep voor de persoonlijke toets. De arbeiders in het Spaanse Valladolid, waar de Captur gebouwd wordt, zullen weten hoe laat het is telkens een nieuwe bon uit de printer rolt.
Op zich hebben de Fransen dat helemaal niet slecht bekeken. Want het is alles goed en wel beschouwd toch vooral mogelijkheid om zich te onderscheiden van de klassieke koetswerkvormen (lees de Clio), die de klant over de streep zal trekken bij de aanschaf van een kleine suv met een totale lak aan terreinambities. En een doorgedreven personaliseerbaarheid sluit daar wonderwel bij aan. Natuurlijk ziet de Captur er ook een pak stoerder uit dan de donorwagen met z'n grote, goed gevulde wielkasten, afgeronde vormen, gespierde flanken en een royale bodemvrijheid (20cm). En dat zonder cijfermatig (4,12m x 1,78m x 1,57m) vermeldenswaardig af te wijken van de buitenmaten van de Clio.
Uiteraard etaleert de Captur, net zoals de Clio, de nieuwe designtaal van het merk. Het grote, als het ware in de koelsleuf zwevende logo is daarvan een niet te missen getuige, net als de herwerkte lichtunits en de weinig bescheiden concave flanken. Het totaalplaatje mag er best zijn en vinden we erg goed uitgebalanceerd, maar in vergelijking met een Peugeot 2008 of Opel Mokka komt de Captur een stuk jeugdiger en vooral minder serieus voor de dag. Allicht was dat ook net de bedoeling.
