Laat ons eerst het lijstje afwerken. Onze Active-testauto is standaard uitgerust met elektrische ruiten voor- en achteraan (ook op Challenge, net als een 12V-aansluiting), een automatische airco met twee zones en cruise control. Daarnaast wordt de Japanner geleverd met onder andere een 5,8" display om met de vingers te bedienen (dat best groter mocht), knopjes op het met leder beklede stuurwiel, Bluetooth, een regelbare lendensteun voor de chauffeur, twee extra luidsprekers en een 6-CD wisselaar voor de radio dewelke ook een AUX-ingang herbergt en in alle gevallen een MP3/WMA-compabiliteit garandeert.

De Executive-versie voegt daar onder meer slimme toegang, een regensensor en parkeersensoren aan toe, zowel voor- als achteraan. Ook krijg je dan leder voor de zetels, een geheugenfunctie voor de elektrisch verstelbare bestuurdersstoel, navigatie van TomTom (met iets te uitvoerige menu's), een achteruitrijcamera, zetelverwarming vooraan en een amper instelbare en weinig overtuigende Premium Bose geluidsinstallatie met 11 luidsprekers voor je geld. Opties zijn uiteraard ook apart verkrijgbaar.

Het interieur zelf ademt meer dan ooit luxe en verfijning en doet ons denken aan de binnenkant van de huidige doch op leeftijd komende Mercedes C-klasse. Zowel de boordplank, de ergonomisch opgebouwde interface als het sportieve stuur richten zich subtiel op de chauffeur. Verder dragen de prima uitgewerkte rijhouding, een gaspedaal dat scharniert in de vloer en een puik verstelbereik van stoel en het prima in de hand passende stuur(tje) bij tot een innige connectie tussen mens en machine. Ook de rest van het meubilair valt in de smaak en trakteert iedereen in alle richtingen royaal op bewegingsruimte. Op vlak van materiaalkeuze zijn we eveneens in onze nopjes. Maar er zijn ook enkele minpunten, zoals het te laag geplaatste digitale klokje en de gebrekkige geluidsdemping op kruissnelheid. Een stiltewonder is de Mazda 6 jammer genoeg niet.